شبنم و بنفشه وخنجر
دلهره ای
بین مرگ و زندگی
عادت نشده هنوز
خنجر زنگ می زند
شبنم و بنفشه بنوبت بخورشید نگاه می کنند
شبنم و بنفشه و خورشید
...

در دود و دم گل آلود تبهکاری
سرانجام این گلوله است که
درست به هدف می خورد

درین کوتاهی
بگذار فقط نگاهت کنم
حرف زدن
گاهی مزاحم است
***
بخاله خرسه گفته ام
وطنمان را آباد کند
تا امروز نود درصدش را شخم زده
وقتی تو نباشی وطن بچه دردمان می خورد...

بتو می اندیشم
تاخبر هولناک نیستی را فراموش کنم
توچه؟
آیا اصلا آنرا شنیده ای
اگر نشنیده ای فراموش کن
از اول هم بشری در کار نبود
***
اینجا سرزمین سیم آخراست
حتی از گرسنگی مردن...

از همان کودکی
معلوم بود
که راه راست شما
به اینجا می کشد
این بودکه
از کودکی
راه به بیراهه زدم