فکر باران می کنی
فکر کردم یک نظر سوی خراسان می کنی
کلبه ی توس مرا کاخ لواسان می کنی
گوشه ی چشمی نشان دادی به خاری در کویر
بهر این شبنم ندیده فکر باران می کنی
چون نسیم آلوده دامانم نبود از بوی گل ...

فریاد به جایی نرسید
دل آواره به غربت سرو سامان نگرفت
کس سراغ از من و از حال پریشان نگرفت

نیم شب ها من و تنهائی و اشک و غم و دررد
مرغ شب هم خبر از دیده ی گریان نگرفت

کودکی ها و جوانی به غم و ...

خسته از دست عقل
بی تو در شهر خود غریبم من،زندگی کردنم غم انگیز است
کرده ام حبس خانگی خود را،دلم از درد و غصه لبریز است

آن که روز و شبش بود یکسان،همه جا بهر او بود زندان
جه تفاوت که در خراس...

هرچند خاموشم
هر چند خاموشم ز رخسارم چنین پیداست
دردی به دل دارم نهان اندازه ی دنیاست
اردیبهشت آمد هزاران گل به دامانش
یاس سفیدم چون نگینی بین این گل هاست
فصل بهار دیگران را گل فراوان است
از حسرت...

شراب جوانی"تک بیت"
چنان شراب جوانی رقیق بود مرا
که حاصلی نه ز مستی نه از جوانی بود.
علی میرزائی"رها"