کسی می آید و شولای غم پوشیده انگاری
کسی در سوت و کور شهر و آدمهای تکراری
کسی می آید و در کوره ی تردید می سوزد
بدنبال فقط یک واژه تا ابراز بیزاری
دلش در اعتراف گریه ی بی اختیار شب
شراب ناب می...
نگفته ام به کسی از نگاه بارانی
منم تناوب حسرت ، همیشه طوفانی
درست لحظه ی ترسیم تو ، غزل هایم
شبیه ساقه ی خشکیده از پریشانی
شبم تداعی افسوس و ناله های دلم
مرور خاطره هایی ، همیشه بحرانی
من...
تو فریباتر از آنی ، که پس از غارت دل
نبض یک شعر ، گلاویز نگاهت نشود
به گمان ، پلک ببندی و بخندی و کسی
عاشق دلبری گاه به گاهت نشود ؟
یا که در کنج خیالش ، بنشینی هر شب
بیقرار تو و آن خنده ...
با من ، چه کرده چشم تو ای حضرت وقار
در قلب من ، نمانده بجز رنج انتظار
ای قصد بی حضورِغزل های بی ظهور
در کوچه های خاطره های سپندوار
در من شکسته پنجره ی سرد سرنوشت
در من نشسته شیشه ی آیینه ی ...
چشم تو شبیه سایه ی کابوس است
آیینه ی راز کوچه ی افسوس است
مرداب نگاه تو پر از تاریکی ست
از جنس سکوت سرد اقیانوس است
زنگارترین نگاه بی رونق تو
چون سکه ی بی عیار دقیانوس است
این خش خش رفتن...
تبلیغات
