"به جز شیون نداشت"

ابر من راهی به جز شیوَن نداشت.
تا که روی جاده ها،
روی برگ و ساقه ها،
طرحی از غم می کشید.
من ز سرمای وجودِ ابرِ خود
قلب خود را باختم
تا که از دردِ وجودِ قلبِ سردم
بی جهت بر...

مغموم و بی یاور، آزرده و خسته
هستَش دلی این بار، قاپوی آن بسته
محبوس این زندان، دیگر نمی کوشَد
آمالِ آزادی از فکر او جَسته
راهی نشانش ده، می میرد او این‌بار
پرواز نمی خواهد این مُرغ پَر بسته
روز...