تو را با باد می بینم!
گهی با ابرهایِ فصلِ بی تابی!
و یا با قاصدک های مهاجر!
چه رازی با تو دارند
این پیامبر های خاموشِ مسافر...؟

مِنالم کوله باری پر ز تنهاییست
و همراهم، چراغی چشمِ بیداریست.

...

قصه یِ سُرخرنگیِ من هم
نَقلِ رنگین کمانِ خوش وقتی ست
جُرعه ای آفِتاب می نوشد
می رود باز و فکرِ بدبختی ست

سرخوش از گونه هایِ گُل کرده
دل خوش از قطره هایِ تابانَم
سرخی از "آبِ آتشین" را هم
سیلی...

همه یِ بود و نبودم به هوایت بند است
چو حبابی ست که عمرش ز نفس میسازی

موجِ لبهایِ تو وُ چشمه یِ چَشمت جاریست
این سرابی ست که با طعمِ هَوس میسازی

صبرِ سنگم شده از تلخِ غمت آب، بنوش!
کین شرابی س...

هر پاره از دلم بِموجی ز غم جُداست
ساحل غریبُ وَه که دریا چه آشناست

از بادبانِ شوق و از زورقِ امید
یک صفحه ی سفید در دفترم بجاست

آرامِ جان نمی خواند این غزل مگر
آن ناخدا ز بندِ این قافیه رهاست...

چشم بستم! نه که چون مُرده عزیزم داری
بستم این پنجره ی رو به شبِ بیزاری

خواستم روزنه ای کم شود از راهِ خیال
گوشِ دل بستم از این زمزمه یِ تکراری

ساعتی هیچ نه دیدم نه شنیدم، گفتم!
کاش یک لحظه بی...