ترسم این درد که از عشقت به دل افتاده است
آنقَدَر دیر بیایی تو که درمان گردد

آتشی را که بر افروخته ای در جانم
در نبود تو شود سرد و سپس جان گردد

عشق عصیان گر من بنده اسیرت شده ام
خواهد این دل که به ز...

آنان که با شهامت ماندند زیرِ باران
شد سَهمشان طلوعِ رنگین کمان در آخر

سنگی که طاقت آورد در زیرِ بارِ تیشه
تندیس ناب گردید ، از زَر گرانبهاتر

آن کس که فصل گرما کوشید و کند و کاوید
در ظلمت زمستان گر...

نگاهی متفاوت به غزل معروف حافظ

* * * * * * *

دوش دیدم که شیاطین در بتخانه زدند
رَه آدم بِبُریدند و به ویرانه زدند
.
ساکنان دَغل جور و جفای هَپَروت
به من گمش...

( برگرفته از سروده ها و متون بدون نقطه آوای دل )

دلا رو سوی دلداری ، که مهر و سادگی دارد
کسی که در رَهِ دلدادگی آمادگی دارد

دلی مملوِّ دل رحمی ، سَری در راهِ سَرداری
کلامی در رَهِ اِصلاح ، مَرامی ...

ای شمع خود سوزی مکن بیهوده وقتی که
در مذهب پروانه حفظ جان خطا باشد

خواهی نخواهی سوختن سهم تو می گردد
وقتی که شعله در پی ناز و اَدا باشد

با سوزش جبری مَزن هر دم تو لاف عشق
آتش شود گل ، عشق اگر بر تو ...