اشک را کاشته بودم
که از آن کینه بروید
گل داد !!!!!
گل بی نام که ناخواسته اینجاست
ساده تردستی دنیاست
این گلِ بُهتِ من از کینه مبراست
حاکمِ مِهر به ته مانده نفس ، گوشه ی دنیاست
و گلی هست ، به هر نام ، که زیباست
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
احمد البرز
-
دکتر کیوان محب خسروی
نظر 4
محسن بیاتیان 30 فروردین 1398 23:42
سلام
شعرتان موضوع خوب و بکری دارد
اگر ویرایش خوبی از آن بشود
شعر جانانه ای می شود
نیمه راه را آمده اید کاملش کنید
موفق باشید
محمد جوکار 31 فروردین 1398 00:37
"اشک را کاشته بودم که از آن کینه بروید ، گل داد !"
بغض من بشکند و هق هق آیینه بروید ، گل داد!
خواستم پنجره را باز کنم ، سمت غروبی بی تو
اشک جولان دهد و درد در این سینه بروید ، گل داد! ... بداهه
درود و مهر و ادب مهربانو اسفندیاری عزیز
خرسندم که مجالی برای عرض ادب و ارادت و خوانش شعر زیبایتان یافتم
بداهه ای بر احساسم نشست که با مهر تقدیمتان نمودم
رقص قلمتان ماندگار
حسن مصطفایی دهنوی 31 فروردین 1398 07:37
درود بانو اسفندیاری
زیبا سرود ه اید
امیر عاجلو 08 فروردین 1399 15:37