به هوای طـــرب و چنگ ببــــــاریدم من
به وصال گل خوش رنگ ببـــــــاریدم من
به تمنای حضور شمع رخــــــــــسارصنم
که به رقص و نی آهنگ ببـــــــاریدم من
هر چه آیینه مکدر شود ازجور زمــــــان
بارها صیقلی بر زنگ ببـــــــــاریدم من
این چه گردِ که بر گِرد زمیـــن برپا است
ســـــــــــرآتشکده ایی جنگ بباریدم من
مردمانی که به این معرکه هیزوم گشتند
چو ابابیل سرشــــــــان سنگ بباریدم من
هر چه اشکی ز چشمان گنه کارم ریخت
از فشــــــــــــــار دلک تنگ بباریدم من
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5