در دلم حک شده ای دوست دو صد دفتر عشق
سرِّ یار است ، کشش می بردم ، کشورِ عشق
خسته یِ دوری راهم ، نکند همچو خلیل
پشت پایی بزنم بر خود و بر آذر عشق
از خودی یاد نیارم که ز خود بی خود شد
هر که یک جرعه بخورد آب طهور بَرِ عشق
خضر با آن عظمت سجده بر آن خاکی زد
تا که شد محرم اسرار و گدای درِ عشق
جذب دل می کِشد آن کس که خدایش خواند
ذکر یار است که بر سر نهد او افسر عشق
عشق زاییده حُب گشت و محبّت کن بیش
تا که در عبد شوی ، سروری محضر عشق
والیا ، مرغِ هما سایه یِ رحمت گسترد
قاف را می نگرم هاله شده در پَرِ عشق
ولی اله بایبوردی
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 6
اعظم قارلقی 11 اسفند 1398 02:13
درود استاد ارجمندم
ولی اله بایبوردی 14 اسفند 1398 13:04
سلام
سرکار خانم قارلقی
سپاس از مهر حضورتان
در پناه ایزد دوست
مجتبی جلالتی 14 فروردین 1399 13:03
هزاران درود
بسیار زیبا و دلنشین سروده اید.
ولی اله بایبوردی 14 فروردین 1399 17:27
سلام
جناب جلالتی عزیز
سپاس از همراهی تان
خسرو فیضی 21 فروردین 1399 21:19
. . درودها
. استاد عالی بود
.
ولی اله بایبوردی 23 فروردین 1399 11:18
سپاس
استاد ارجمند