روح الله اصغرپور

روح الله اصغرپور

امتیاز اعضا:

دفاتر شعر

معرفی کنید

    لینک به آخرین اشعار :
  • لینک به دفاتر شعر:
  • لینک به پروفایل :
3 Stars

تو دلِ سوختۀ قلب منی

ارسال شده در تاریخ : 16 امرداد 1394 | شماره ثبت : H94942

مسمط
تو دلِ سوختۀ قلب منی
عشقِ افروختۀ قلب منی
فعلِ اندوختۀ قلب منی
رنگ آموختۀ قلب منی
خسته و کوفتۀ قلب منی

دیدم ای یار تو هم مثل منی


عشوه های تو مرا خام کند
وحشی ام بوسه ات آرام کند
مرده ام زنده به هنگام کند
حاجیان سوی تو احرام کند
هاتف از بعد تو الهام کند


جمع عشقی، نه مردی نه زنی


خود بگو کیستی و نامت چیست؟
جنست از چیست و اندامت چیست؟
اعتقاد تو از اسلامت چیست ؟
آمدی بهر چه؟آمالت چیست؟
می نداری ولی آن جامت چیست؟


نکند ساختۀ اهرمنی !


به جواب آمد و زد از دهنم
نه، سرآغاز همه عشق، منم
رنگ شب بر همه عالم بزنم
فکر کن سوسن و یا یاسمنم
هر چه ام گوش کن اینک سخنم


من توام لیک تو در صد یمنی



پاره ای از تو جدا افتادم
چاره ام نیست جدا افتادم
به دو صد هفت ، رها افتادم
وادی فقر و فنا افتادم


مزدم این نیست، که روحم تو تنی


خرداد 1387

شاعر از شما تقاضای نقد دارد

تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 5 از 5
ارسال ایمیل
کاربرانی که این شعر را خواندند
این شعر را 540 نفر 883 بار خواندند
بهناز علیزاده (16 /05/ 1394)   | هما تیمورنژاد (16 /05/ 1394)   | عرفان ویسی (هستیار) (16 /05/ 1394)   | طارق خراسانی (17 /05/ 1394)   | امیر عاجلو (17 /05/ 1394)   | روح الله اصغرپور (17 /05/ 1394)   | سلبی ناز رستمی (17 /05/ 1394)   | نگار حسن زاده (17 /05/ 1394)   | کمال حسینیان (17 /05/ 1394)   | علی اکبر سلطانی (17 /05/ 1394)   | تبسم عبداله زاده (18 /05/ 1394)   | مرضیه فریدونی (18 /05/ 1394)   | حسین دلجویی (18 /05/ 1394)   | علی اصغر اقتداری (18 /05/ 1394)   | مجتبی جلالتی (14 /01/ 1399)   |

رای برای این شعر
تعداد آرا :9


نظر 29

  • بهناز علیزاده   16 امرداد 1394 19:56

    بسیار زیباست درود بر شما rose rose rose applause applause applause

  • عرفان ویسی (هستیار)   16 امرداد 1394 23:42

    زیبا و شیرین
    درود شاعر توانا rose rose rose applause applause

  • طارق خراسانی   17 امرداد 1394 07:52

    سلام و هزاران درود

    به به

    لذت بردم


    دستمریزاد

    تا به حال چنین مسمطی را نخوانده بودم فکر کنم مسمط و ترکیب بند با هم بودند ولی هر چه باشد زیباست.

    در پناه خدا شاد و سلامت زی


    rose rose rose
    applause applause applause
    rose rose rose

    • روح الله اصغرپور   17 امرداد 1394 10:28

      با سلام خدمت استاد عزیزم درود و سپاس که همراه ما هستید ممنون از لطفتان rose rose rose rose rose

  • سلبی ناز رستمی   17 امرداد 1394 11:22

    درود
    اما در مسمط تکرار زیاد از صلابت شعری می کاهد.لطفن در چینش و گزینش واژگان طوری عمل کنید که آن حس لطیف عاطفه و عناصر موجود دیگر بر قلب مخاطب تلنگر بزند.
    موفق باشی استادم.

  • روح الله اصغرپور   17 امرداد 1394 13:20

    با سلام ودرود
    تکرار
    تکرار[1] عبارت است از آن­که شاعر یا نویسنده لفظی را مکرر بیاورد:
    باران قطره قطره همی ­بارم ابروار
    هر روز خیره خیره ازین چشم سیل بار
    زان قطره قطره، قطره باران شود خجل
    زان خیره خیره، خیره دل من ز هجر یار
    عسجدی[2]
    تکرار در نظم یا نثر، در ظاهر نشان­دهنده­ی ضعف در کار شاعری و نویسندگی است؛ اما در شعر شاعران برجسته این­گونه تکرار­ها نه تنها دلیل ناتوانی در کار آفرینش هنرمندانه­ی کلام و کمبود گوهر کلمه در خزانه­ی سرشار خیال و ذوق نیست، بلکه تسلط و توانمندی شاعر را نشان می­دهد.
    تکرار در کلام فصیح انواعی دارد؛ برای مدح، وعید، تهدید و استبعاد. مثال قرآنی برای مدح «والسابقون السابقون اولئک المقربون»[3] برای تهدید «الحاقه ما الحاقه» [4] برای استبعاد «هیهات هیهات لما توعدون[5]».[6]
    تکرار یا تکریر [7]در فرهنگ اصطلاحات چنین آمده که صناعتی بدیع است و از انواع جناس نیز ذکر شده و این در صورتی است که دو لفظ متجانس در آخر سجع­های نثر یا ابیات پی در پی آورده شود.[8]
    در علم بدیع، تکرار یا مکرر لفظی را در سخن به ­قصد تأکید، تعظیم یا غرضی دیگر دو یا چند بار آوردن است؛ مانند مولوی:
    چند ازین الفاظ و اضمار و مجاز
    سوز خواهم سوز با آن سوز ساز[9]
    ارتباط نزدیک شعر و موسیقی موضوعی انکار­ناپذیر است؛ آن­گاه که سخن از موسیقی شعر به­ میان می‏آید، مراد مجموع عوامل موسیقیایی است که عبارتند از:
    الف) موسیقی درونی: مجموعه هماهنگی‏های صامت‏ها و مصوت‏ها در کلمات شعر.
    ب) موسیقی بیرونی: وزن عروضی شعر.
    ج) موسیقی کناری: عوامل مؤثر در نظام موسیقیایی شعر (که ظهور آن در سراسر بیت مشاهده نمی­شود).
    د) موسیقی معنوی: ارتباط­های پنهانی عناصر یک بیت یا یک مصراع.
    محور اصلی عوامل مذکور «تکرار» است، که بسامد آن در مصوت‏ها، صامت‏ها، واژگان، هجا، و جمله (که اگر سنجیده به­کار گرفته شود موجد زیبایی و موسیقی است) می­باشد.
    چیست نشانی آنک، هست جهانی دگر
    نو شدن حال­ها، رفتن این کهنه‏هاست
    روز نو و شام نو، باغ نو و دام نو
    هر نفس اندیشه نو، نو خوشی و نو غناست
    اصولا وجود هستی مبتنی بر «تکرار» است، هر نمودی در عالم، نمودی چون خود را به­وجود می‏آورد، فلسفه­ی آفرینش نیز بر همین نکته قرار گرفته است.
    به ­تعبیر دکتر شفیعی کدکنی، بنیاد جهان و حیات انسان، همواره بر «تنوع» و «تکرار» است؛ از تپش قلب تا روز و شب و توالی فصول و در نسبت خاصی از این تنوع و تکرارهاست که موسیقی مفهوم خویش را باز می‏یابد.

    ممکن است تکرار از جهاتی نیز ملال‏آور باشد؛ در ادب، گاه تکرار را نکوهیده‏اند. سعدی شرط فصاحت را تکرار نکردن سخن می‏داند. کلام فرخی نیز همین است.
    شنیده‏ام که حدیثی که آن دوباره شود
    چو صبر گردد تلخ، ارچه خوش بود چه شکر
    از دیگر موارد نکوهیده­ی تکرار در ادب، «تکرار قافیه» است. البته همین تکرار است که سبب مهارت می‏گردد؛ ضرب‏المثل عربی می‏گوید: «العلم حرف و التکرار الف». بنابر این شواهد، تکرار از امور پسندیده است.
    نو کن سخنی را که کهن شد به معانی
    چون خاک کهن را به بهار ابر گهربار
    در شعر ز تکرار سخن باک نباشد
    زیرا که خوش آید سخن نغز به تکرار
    تکرار و از جمله انواع تصدیر در سبک خراسانی مستحسن است. در سبک عراقی تکرار به­صورت جناس تام است و تصدیر چندان معمول نیست.[10] در سبک‏شناسی تکرار واژه، در شعر و نثر از اختصاصات سبک خراسانی به­شمار می‏آید؛ برای مثال تکرار فعل «بود» در بیت زیر:[11]
    مرا بسود و فرو ریخت هرچه دندان بود
    نبود دندان، لا، بل چراغ تابان بود
    رودکی
    تکرار فعل «بود» آدمی را متوجه گذر زمان و ناپایداری نعمات دنیایی که موضوع مورد نظر شاعر است می‏سازد. این ویژگی، در دوره­های بعدی، حذف می‏شود. اما تکرار کلمات، بنا به مباحث زیبا­شناسی بدیع و موسیقی ادامه می‏یابد.

    تکرار علاوه­بر دیدگاه سبک‏شناسی، از دیدگاه­های دیگر ادبی، از جمله دستور زبان، معانی و بیان و... نیز شایان بررسی است که در اینجا بیشتر از دیدگاه بدیعی و زیبایی­شناسی بررسی می‏شود.
    دکتر شمیسا درباره­ی ارزش هنری این آرایه می‏نویسند: «تکرار در زیباشناسی هنر از مسایل اساسی است. کورسوی ستاره‏ها، بال‏ زدن پرندگان به ­سبب تکرار زیباست. قافیه و ردیف در شعر فارسی تکرار است. انواع تکرار در شعر قدیم و نو دیده می‏شود و اصولا تکرار را باید یکی از مختصات ادبی قلمداد کرد».[12]
    تکرار علاوه‌­بر ایجاد وزن‌ شعری‌، نقش‌ مهمی‌ در شکل‌­آفرینی‌ و تصویر­سازی‌ ظاهری‌ دارد؛ موارد زیر گونه‌هایی از کاربرد تکرار در چنین‌ شعرهایی‌ است‌: تکرار آوایی‌، واجی، هجایی و....[13]
    مقوله­ی تکرار در بدیع، شامل تکرار جمله، کلمه، هجا، صوت یا حرف می‏گردد.
    تکرار جمله: عبارت یا جمله‏ای در میان کلام تکرار می‏گردد. «فبای آلاء ربکما تکذبان» ترجیع‏وار تکرار می‏شود. تکرار جمله در شعر به­ صورت مصراع یا بیت باشد که در صورت تکرار بیت در آخر هر بند، آن­را «ترجیع‏بند» می‏نامیم.
    از دیگر مصداق‏های تکرار بیت یا مصراع در گستره­ی ادبیات فارسی «تضمین» اشعارست؛ مانند تضمین‏های ملک‏الشعرا از غزل سعدی. «ردالمطلع» نیز از دیگر مصادیق تکرار در مصراع است:
    ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر
    زار و بیمار غمم، راحت جانی به من آر
    مصراع اول آن در مقطع نیز تکرار شده است:
    دلم از پرده بشد دوش که حافظ می­گفت
    ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر
    بدین سبب این آرایه را «ردالمطلع علی المقطع» نیز می‏نامند.[14]
    در آرایه­ی «طرد و عکس» یا تبدیل و عکس نیز مصراع تکرار می‏شود، آن­گونه که هر مصراع را می‏توان به دو نیم مصراع تقسیم کرد.
    دلبر جانان من برده دل و جان من
    برده دل و جان من دلبر جانان من
    حافظ [15]
    از دیگر جلوه‏های زیبای تکرار جملات، تکرار آن در مقام «ردیف شعری» است. از قرن ششم هجری به بعد، التزام­های دشوار از اختصاصات شعری برخی از شاعران، همچون خاقانی است. هدف اصلی از آوردن این­گونه ردیف‏ها، علاوه­بر ادعای شاعری، انگیزه یا تکرار اندیشه‏ای از شاعرست. خاقانی جمله­ی «برنتابد بیش ازین» را 80 بار در قصیده‏ای 79 بیتی، تکرار کرده است. [16]
    تکرار به دو بخش طبیعی و موسیقیایی تقسیم می­شود. در تکرار موسیقیایی آمده است: «بعضی موسیقی در کلام را زاییده­ی تکرار هجای کلمه یا جمله می­دانند؛ به­عبارت دیگر موسیقی شعر مرهون تکرار است». آرایه­هایی مانند جناس، اعنات، ردالقافیه، ذوقافیتین، تشابه­الاطراف، عکس، ترصیع و... نیز بر پایه­ی تکرار هستند.
    تکرار نحوی: یکی از آرایه­های برجسته و زیباست؛ چون ویژگی­های نحوی بخش دوم، اولی را تداعی می­کند، ذهن از این دریافت لذت می­برد. تکرار نحوی نوعی قرینه­سازی نحوی است و این تکرار با تأکید همراه است.[17]
    اگر حدود یک سوم واژه­های بیت تکراری باشد، موسیقی درونی مصراع با این آرایه بیشتر می­شود.
    ای جان جان جان جان، ما نامدیم از بهر نان
    برجه، گدارویی مکن در بزم سلطان ساقیا

    واج­آرایی: به تکرار یک واج در یک بیت یا عبارت گفته می­شود که پدید­آورنده­ی موسیقی درونی شعر است. نغمه­ی حروف، تکراری آگاهانه است که به­موجب آن تأثیر موسیقی کلام و القای معنی مورد نظر شاعر بیشتر گردد.
    خیزید و خز آرید که هنگام خزان است
    باد خنک از جانب خوارزم وزان است
    منوچهری
    ردالعجز الی­الصدر: این صنعت به­نام تصدیر نیز معروف است و ادبای فارسی آن­را صنعت مطابقه اصطلاح کرده­اند.
    عصا برگرفتن نه معجز بود
    همی اژدها کرد باید عصا
    عنصری(غضایری)[18]
    این صنعت چند قسم است یکی کلمه­ی آخر بیت (عجز) در اول بیت بعد (صدر) تکرار شود و... که در نهایت شانزده قسم از این آرایه حاصل می­شود.[19]
    مجنون به هوای کوی لیلی در دشت
    در دشت به جست و جوی لیلی می­گشت
    می­گشت همیشه بر زبانش لیلی
    لیلی می­گفت تا زبانش می­گشت
    مشتاق اصفهانی
    اعنات: در تمام طول شعر، کلمه­ی مخصوصی تکرار شود؛ آن­را لزوم ما لایلزم و التزام نیز می­گویند.[20]
    توزیع: نام دیگر آرایه­ی تکرار «توزیع» است؛ این صنعت چنان است که متکلم ملتزم شود که حرف معینی را در هر کلمه بیاورد.
    شب است و شاهد و شمع و شراب و شیرینی
    غنیمت است چنین شب که دوستان بینی
    سعدی
    تکریر یا مکرر: آن است که لفظی را در بیت یا عبارت چند بار تکرار کنند، آنچنان که باعث زیبایی کلام شود.
    گل نعمتی است هدیه فرستاده از بهشت
    مردم کریم­تر شده اندر نعیم گل
    ای گل فروش، گل چه فروشی به جای سیم
    وز گل عزیزتر چه ستانی به سیم گل[21]
    کسایی
    فرق تکرار با تردید آن است که در تردید لفظ دوم با اول در مفهوم یا مصداق مخالف باشند و در تکرار افاده­ی معنی دیگری جز تأکید نکند.
    مسلمانان، مسلمانان، مسلمانانی، مسلمانانی
    وزین آیین بی­دینان پشیمانی، پشیمانی
    سنایی[22]
    آرایه­ی تکرار با اهداف گوناگونی در نظم و نثر به­کار رفته است؛ یکی از این هدف­ها، تکرار واژه برای زیبایی کلام است؛ واژه­آرایی یعنی آرایش سخن از راه کاربرد چندباره­ی واژه­ای یگانه یا همنشین­سازی دو یا چند واژه­ی همگون و هم­مایه.[23]
    دست خوبت را به دست من بده
    دست­های ما پل پیوند ماست
    سهیل محمودی
    الف) واژه­آرایی پیاپی: یعنی از پی آوردن چندباره­ی واژه که در برخی از کتاب­های بدیع تکرار و مکرر نامیده شده، اگر هنرمندانه و به­جا به­کار رود، هم­نوایی زیبا و گیرایی به سخن می­دهد و هم آن­را با تأکید همراه می­سازد. مانند این بیت مولانا:
    آن سو مرو این سو بیا ای گلبن خندان من
    ای عقل عقل عقل من ای جان جان جان من

    برخی تطریز را نوعی تکرار دانسته­اند. تکرار در اصطلاح معانی یکی از انواع اطناب است.[24] آنچه را پاره­ای از بدیعیان تطریز نامیده­اند، گونه­ی ویژه­ای از واژه­آرایی پیاپی است و به شماره­ی واژه­های از پی هم آمده که پیش از چند چیز بیاید و هر یک از این واژه­ها، به یکی از آن چند چیز وابسته باشد گفته می­شود.
    خیالم در دل و دل در دو زلفت
    پریشان در پریشان در پریشان
    ربانی[25]
    ب) واژه­آرایی پراکنده: یعنی آنجا که واژه­ی تکرار شده پراکنده در چند جای سخن آمده باشد.
    الهی ندانم در جانی یا جان را جانی. نه اینی نه آنی ای جان را زندگانی.
    خواجه عبدالله انصاری
    این مدعیان در طلبش بیخبرانند
    آن را که خبر شد خبری باز نیامد
    سعدی
    ای چشم تو دل فریب و جادو
    در چشم تو خیره چشم آهو
    در چشم منی و غایب از چشم
    زان چشم همی­کنم به هر سو
    سعدی[26]
    اوج تکرار در سوال و جواب است که اول مصراع­های اول به­گونه­ای و اول مصراع­های دوم به­گونه­ای دیگر تکرار شده است و ردیف هم در آخر شعر به موسیقی تکرار افزوده است.
    گفتم غم تو دارم گفتا غمت سرآید
    گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید
    گفتم ز مهرورزان رسم وفا بیاموز
    گفتا ز ماهرویان این کار کمتر آید
    گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم
    گفتا که کجرو است او وز راه دیگر آید
    حافظ[27]
    تکرار در ادب فارسی اولین­بار در کتاب ترجمان­البلاغه با نام مکرر چنین آمده است: «و یکی از صنعت­ها آن است که قافیه شعر مکرر بود، یعنی دوباره.
    ما می بخواستیم زدن دوش جام جام
    چون تو بیامدیش بماندیم خام خام
    از آدم اندرون ز تبارت کسی نماند
    کو را هجا نکردست منجیک نام نام»[28]
    در حدائق­السحر تکرار دو نوع است: یکی مکرر شعری را گویند که در یک بیت لفظی می­گویند و در یک بیت دیگر بی­اثر او همان لفظ باز آرند و دیگر مکرر آن بود که لفظ قافیه دوباره باز گویند. در المعجم با نام تکریر بیان شده است. این صنعت اگر برای رونق و زیبایی بیشتر کلام به­کار گرفته شود و باعث سستی الفاظ و معانی ابیات نشود نیکوست.

    [1] . Repetition
    [2]. سعیدیان، عبدالحسین؛ دانشنامه­ی ادبیات، تهران، ابن سینا، 1353، اول، ص 51.
    [3]. واقعه/ 10 و 11.
    [4]. حاقه/ 1 و 2.
    [5]. مؤمنون/ 36.
    [6]. خرمشاهی، بهاء­الدین؛ دانشنامه­ی قرآن و قرآن­پژوهی، تهران، دوستان [و] ناهید، 1377، ج1، ص 805.
    [7] . Palilogy
    [8]. داد، سیما؛ فرهنگ اصطلاحات ادبی، تهران، مروارید، 1371، اول، ص83.
    [9]. مصاحب، غلامحسین؛ دایرة­المعارف فارسی، تهران، امیرکبیر، 1380، ج1، ص660.
    [10]. شمیسا، سیروس؛ نگاهی تازه به بدیع، تهران، میترا، 1383، اول، ص 78.
    [11]. ر.ک. سبک­شناسی سیروس شمیسا.
    [12]. شمیسا، سیروس؛ پیشین، ص 83.
    [13]. رضی، احمـد؛ شعرهای‌ تصویری‌ و دیداری‌ در ادبیات‌ معاصر ایران‌، تهران، مرکز ترویج و گسترش زبان فارسی، 1385.
    [14]. همایی، جلال­الدین؛ فنون بلاغت و صناعات ادبی، تهران، توس، 1361، دوم، ص72.
    [15]. شمیسا، سیروس؛ پیشین، ص 80.
    [16]. جمالی، شهروز؛ مجله­ی کیهان فرهنگی، مقاله­ی تکرار اساس موسیقی شعر، مهر 1383، ش 216، صص 60- 66.
    [17]. وحیدیان‌ کامیار، تقی‌؛ بدیع‌ از دیدگاه‌ زیبایی‌شناسی، تهران‌، سمت‌، اول،‌ 1383.
    [18]. همایی، جلال­الدین؛ پیشین، ص68.
    [19]. میرزا، نجفقلی؛ دره نجفی، تهران، فروغی، 1362، ص 141.
    [20]. همایی، جلال­الدین؛ پیشین، ص74.
    [21]. اسفندیارپور، هوشمند؛ عروسان سخن، تهران، فردوسی، 1383، اول، ص130.
    [22]. شمس­العلما گرکانی، محمدحسین؛ ابدع­البدایع، تبریز، احرار تبریز، 1377، اول، ص 164.
    [23]. راستگو، محمد؛ هنر سخن­آرایی(فن بدیع)، تهران، سمت، 1382، ص 32.
    [24]. شریفی، محمد؛ فرهنگ ادبیات فارسی، تهران، فرهنگ نشر نو، معین، 1387، ص 432.
    [25]. شمس­العلما گرکانی، محمدحسین؛ پیشین، ص 146.
    [26]. راستگو، محمد؛ پیشین، ص 33ـ 39.
    [27]. شمیسا، سیروس؛ پیشین، ص 82.
    [28]. الرادویانی، محمد بن عمر؛ آتش، احمد(تصحیح)، ترجمان­البلاغه، تهران، اساطیر، 1362، دوم، ص 113.

    rose rose rose

    • سلبی ناز رستمی   17 امرداد 1394 17:27

      درود
      من هم مقاله ای تحت همین عنوان داشته و در کانادا هم به چاپ رسید. اما باز هم منظور بنده آن تکرار نبود. تکرای می تواند موفق باشد که دارای معنای دور و نزدیک باشد.
      موفق باشید.

    • کمال حسینیان   17 امرداد 1394 23:07

      داداش این همه رو از کجا کپی پیس کردی ؟
      آخه خوش انصاف دلت به حال من بسوزه که از چند سانتی هم به زور می خونم laughing
      rose

      • روح الله اصغرپور   18 امرداد 1394 10:15

        شرمنده استاد
        شما خودتان در این باب استادید نیازی به خوندن آن ندارید. rose rose rose rose

  • روح الله اصغرپور   17 امرداد 1394 18:07


    منظور من چاپ مقاله در جایی نیست این مقاله هم از بنده نیست.
    تکرار در قافیه یکی از حسنهای شعر میباشد.

  • نگار حسن زاده   17 امرداد 1394 23:05

    سلام و عرض ادب

    درود بر شما

    بسیار زیبا بود

    موفق باشید
    rose

  • کمال حسینیان   17 امرداد 1394 23:08

    سلام و درود بر شما داداش راجی عزیز
    هر چه بود زیبا بود
    راستی این بندِ آخر گویا یک مصرع تایپ نشده و یا کم تر از بقیه بود
    پاینده باشید

    rose

    • روح الله اصغرپور   18 امرداد 1394 10:07

      سلام و درود بر شما که با دقت اشعار این بنده ح قیر را خوندین
      خود من هم حتی به این مصرع افتاده دقت نکرده بودم مانا و پاینده باشین
      بهر سیمرغ تو پا افتادم
      معذرت در تایپ دقت نکرده بودم rose rose rose rose

  • علی اکبر سلطانی   17 امرداد 1394 23:32

    سلام و عرض ادب ...

    مسمط در خور تحسینی ست ...
    دوست داشتم ..
    موفق باشین ..
    rose rose applause

  • تبسم عبداله زاده   18 امرداد 1394 01:05

    سلام ودرود بسیار زیبا قلمتان جاری.

  • مرضیه فریدونی   18 امرداد 1394 10:05

    درودها جناب اصغرپور
    یک دنیا سپاس از توجه و مهر شما به اشعار بنده
    بخشید من خیلی با پنل کاربری سایت آشنا نیستن تا جوابگوی مهر شما باشم
    و از طرفی هم مشغله کاری فراوان باعث حضور کمرنگ من میشه
    می خوانمتان
    و لذت می برم

    پاره ای از تو جدا افتادم
    چاره ام نیست جدا افتادم
    به دو صد هفت ، رها افتادم
    وادی فقر و فنا افتادم


    مزدم این نیست، که روحم تو تنی rose
    rose rose rose rose rose

    • روح الله اصغرپور   18 امرداد 1394 10:18

      درود بانو سپاس از حضورتان
      امیدوارم در تمام مراحل زندگی موفق و سربلند باشید.
      مانا و شاعر بمانید rose rose rose

  • روح الله اصغرپور   18 امرداد 1394 10:10

    دوستان معذرت با دقت نظر استاد حسینیان مصرعی در تایپ جا افتاده که تصحیح می گردد.
    پاره ای از تو جدا افتادم
    چاره ام نیست جدا افتادم
    به دو صد هفت ، رها افتادم
    وادی فقر و فنا افتادم
    بهر سیمرغ تو پا افتادم
    مزدم این نیست که روحم ، تو تنی rose rose rose rose rose

  • حسین دلجویی   18 امرداد 1394 20:36

    درود جناب اصغر پور گرامی
    مهمان محفل گرم و ناب قلم و زلال اندیشه ی فرازمندتون بودم...بزرگوار..

    rose rose rose rose
    applause applause applause applause
    آمــــدی سبـزترین روز خدا آوردی
    عالمی شـور جدا ، شـعر جـدا آوردی


    آمــدی برکت دستان تو سرشارم کرد
    چشم کارون شدی از چشمه صفا آوردی


    آمدی در شب من جلـوه ی «ناهید» شدی
    از کجــا عشـق مـرا تا به کــجا آوردی


    پشت مژگـان تو در بندم و اینبار به عشق
    قفســـم رنگ زدی نقش طـلا آوردی


    فصــل خرما پز اهـــواز مگر آمده بود
    که شـــراب رطبت هـدیه ی ما آوردی


    عاقبت سعی وصفای تو مسلــمانم کرد
    ای که از قبله ی اهـواز خدا آوردی


    چشـم تو قافیه ام داد که شاعـــر بشوم
    ناز چشــمان تو کــه راهنــما آوردی

    =====
    دلجوووو

  • علی اصغر اقتداری   18 امرداد 1394 22:38

    درود بر شما
    آمال با نام قافیه نیست
    جمع عشقی تو نه مردی نه زنی

  • مجتبی جلالتی   14 فروردین 1399 02:46

    با هزاران درود
    بسیارعالی

سریال خاتون قسمت6
سریال خاتون قسمت 6
تبلیغات فرهنگی
تو را به هیچ زبانی
ورود به بخش اعضا

تولد اعضا