«کوچ»
یاد من هست قرار و قسم و منزلتش
کوچه عشق وهمان کنج و همان نیمکتش
پس از آن پیش توبودن پی من کس نشود
برنگشته است کسی از سفر آخرتش!!
کوچ کردم به کسی که قفسم دستش بود
عشق این است که در بند کند معرفتش
دوری و دیدن و دلداری و صبر و امید
عشق شیرینی وشور است همین مصلحتش
ای که از دورترین فاصله نزدیک منی
اول قصه همان است که تا عاقبتش
#نوید_حیدریان
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5