پروردگارا... زندگی بی وقفه شیرین است!
روحم دیابت دارد و با قند می میرد
امیدِ خوشبختی به فرداها نده؛ گاهی
بیمار قلبی در صفِ پیوند می میرد
بی ریشه ای مرگ است! در تُنگِ طلایی هم
گل با هزاران رشته ی آوند می میرد
مردانگی آن صحنه در افسانه ی رستم
-وقتی پسر را بر زمین افکند- می میرد
هرکس که 'بابا' را ندارد درک خواهد کرد
گاهی پسر در حسرتِ لبخند می میرد
تاریخ از پیدایشِ قاجار غمگین است
وقتی که شاهِ خاندانِ زند می میرد
چون حرفِ حق را گفته باری روی دوشش نیست
این شاعرِ یک لاقبا خرسند می میرد
من... عنکبوتی که جهان را تار می بینم
من... بندبازی که درونِ 'بند' می میرد
مهدی صادقی مود
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5
نظر 1
حمیدرضا عبدلی 30 خرداد 1397 11:39
با سلام استاد بسیار زیبا