آبِ دریاچه های ایران را تا قیامت اگر سبو بکشم
یا به حبسِ ابد دچار شوم، مِنت از مردِ بازجو بکشم
چند راسوی استوایی را در محیطِ طویله جمع کنم
انفعالاتِ جمعِ ایشان را – ظهر قبل از نهار- بو بکشم
همه ی غصه های دنیا را توی سیگارِ خشک بار کنم
با دوتا کامِ حَبسیِ محکم، کلِ سیگار را فرو بکشم
با ادیبانِ دستمال به دست، مدتی گرکه هم اتاق شوم
شب به شب توی جمعشان باشم، رنجِ اجبارِ گفتگو بکشم
روزگارِ میانسالی را، آبِ خوش از گلو فرو نبرم
هر سه تا لقمه ای که می گیرم، توی دوتاش تارِ مو بکشم
از همین روز تا به آخرِعمر،آب درعمقِ هاون اندازم
و به کارِ عَبَث دچار شوم.. مثلا روغن از لبو بکشم!
بارها بهتر است از اینکه دوستی را ز خود برنجانم
در رفاقت -اگر رفیق شدم!- عادتم نیست زیر و رو بکشم...
مهدی صادقی مود
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 10
حمیدرضا عبدلی 10 امرداد 1397 00:09
بسیار زیبا استاد
مهدی صادقی مود 18 امرداد 1397 21:37
سلام جناب عبدلی عزیز
ممنونم
علی رضایی پور مشیزی 11 امرداد 1397 11:24
عالی
مهدی صادقی مود 18 امرداد 1397 21:37
ممنونم
دادا بیلوردی 12 امرداد 1397 21:06
درود بر شما
بسیار عالی
مهدی صادقی مود 18 امرداد 1397 21:39
سلام ممنون از شما
فاطمه اکرمی 13 امرداد 1397 08:38
سلام و درود زیبابود
مهدی صادقی مود 18 امرداد 1397 21:39
سلام سپاسگزارم
محمد علی رضا پور 16 امرداد 1397 14:46
درود
مهدی صادقی مود 18 امرداد 1397 21:39
درودتان