ای جان به فدای طعمِ شیرین لبت
برجسته انارِ زیر تن پوشِ شبت
آغوش تو را نمی شود وصف کنم!
این مصرع آخر رباعی طلبت...
تو تب بکنی محاله بیمار نشم
یا اینکه نخندی و عزادار نشم
عشقِ تو اگر نباشه شب می خوابم
با این نیّت که صبح بیدار نشم
خالی ست همیشه در برم جای شما
چشمانِ ترم قدمگه پای شما
امروز اگر نبینمت وایِ من و...
این هفته اگر نبینمت وایِ شما !
از منظرِ چهره، بینِ انسان و پری..
در مبحثِ جلوه، آخرِ عشوه گری..
هر دفعه که دل یک دله کردم؛ دل را
دل دل کردی که بشکنی یا ببری
مهدی صادقی مود
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 3
جواد مهدی پور 04 دی 1397 09:55
سلام و عرض ادب محضرتان استاد گرانقدرم جناب صادقی مود عزیز
به به
چقدر زیبا و دلنشین
واقعا میگم همیشه از اشعارتان لذت می برم
بهره بردم
درود هااااااااا
مهدی صادقی مود 06 دی 1397 21:46
سلام عزیز زیباقلم جناب دکتر مهدی پور گرانقدر
ممنونم
بزرگوارید و همیشه لطف دارید
ارادتمندم
حسن مصطفایی دهنوی 15 دی 1397 23:00
درود استاد صادقی
بسیار زیبا سروده اید