یک روز ردیفِ اولِ انجمنی
دیدم دوسه تا دزدِ بزرگِ وطنی
از نسل همان ها که گران می کردند
در سینه ی گاو، نرخِ جنسِ لبنی
آنها که به جای سکه می اندازند
بر مردمِ ساده آلیاژِ چُدنی
آنها که به اسمِ خودروی ملیِ شان
هم قیمتِ بنز ، میدهندت لگنی
از معرفت و صفاتِ برجسته، تهی
از پول و مراوداتِ وابسته، غنی...
تصمیم گرفتم متوسل بشوم
بر شیوه ی گفتمان.. حقوق مدنی..
گفتم که عزیز، لحظه ای فکر بکن
تو هموطنِ مومن و هم کیش منی
انصاف بده بگو درست است خودت
از کمّی و کیفیتِ جنست بزنی؟
تا کی باید بنوشی از خونِ من و
این ملتِ سرزنده ی از بی کفنی
گفتم که بیا دوباره آباد کنیم
البته بعید است! ولیکن شدنی...
با معنیِ اتحاد خواهیم زدن
بر اکثرِ دشمنانمان تودهنی
**
از آخرِ سالن به سراغم آمد
الطافِ مودبانه ی پیرزنی :
باور داری که با دو خط شعر قشنگ
حتماً کمر فساد را میشکنی؟
هر چند که شاعری و شعرت خوب است
در مبحثِ اقتصاد، خیلی کودنی
الفاظِ تمامِ جمع دشنام شد و
بر گردنم آویخت... چه آویختنی!
القصه به سمت در هدایت کردند
من را... نه مودبانه! با تودهنی..
از آن سه نفر، یکی که اعصاب نداشت
فرمود برو... ولی دیگه زر نزنی..!
#مهدی_صادقی_مود
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 6
حمیدرضا عبدلی 28 دی 1397 11:37
با سلام استاد بسیار زیبا
مهدی صادقی مود 01 بهمن 1397 21:21
سلام جناب عبدلی عزیز
ممنونم بزرگوار
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 28 دی 1397 13:07
دست پر مهرتان درد نکند . . . بسیار شیوا و گیرا سرودید و
بسیار خوش به دل نشست .
درود و آفرین برشما .
مهدی صادقی مود 01 بهمن 1397 21:23
سلام جناب انصاری عزیز
ممنونم بزرگوار
زیبا دیده اید
علی ناصری 02 بهمن 1397 13:51
سلام ودرود براستاد ارجمند همواره عالی منقش به درد در رنگ طنز
مهدی صادقی مود 04 بهمن 1397 21:13
سلام جناب ناصری عزیز و بزرگوار
ممنونم زنده باشید