زخم این فاصله یک بار ... کــــــــــــــه باور بکنی
تو مرا جای (تو) بگذار ... کـــــــــــــــه باور بکنی
منظره مبهم و من با غـــــــــــــــــــــزلم درگیرم
خط بزن آینه ی تار ... کــــــــــــــــــــه باور بکنی
راه این آینه بن بست و میــــــــان بر شده است
تو به من آینه بسپـــــــــــــــــار ... که باور بکنی
کاش مانند من خستـــــــــــــــه نصیبت می شد
روبرویت همه دیوار ... کــــــــــــــــــه باور بکنی
شهر در من شده بن بست خـــــــــــــدا می داند
دست از فاصـــــــــــــــــله بردار ... که باور بکنی
جاده ی عاشقی بی راهـــــــــــــــــــه فراوان دارد
بنشین یک شب و بشمار ... کـــــــــــه باور بکنی
بنشین در غزلی حال مــــــــــــــــــرا هم بنویس
توی یک شهر پر از دار ... کــــــــــــــــه باور بکنی
وحشت راه مرا پشت غزل ســـــــــــد کرده است
بین ما فاصله را چشم تو ممتـــــــــــد کرده است
به هواخواهی چشمان شمـــــــــــــــــــا می میرم
بی جهت نیست که از آینـــــــــــــــــه ها دلگیرم
ماه باشی غزل افروختــــــــــــــــــــه تر گل بکند
آسمان نیز برافروختــــــــــــــــــــــه تر گل بکند
سر دهم شعر نگاهت که برقصـــــــــم در خویش
عشق را دل بدهم بی هیجــــــــــــان بی تشویش
بیت زیبای کدامین غــــــــــــــــــــزلی بر لب من
که غمت خط زده بر مثنوی هـــــــــــــــر شب من
سایه در سایه من رخش قلـــــــــــــــم می رقصد
واژه ها ساده ولی روی دلـــــــــــــــــــم می رقصد
تو پرستو تر از آنی کـــــــــــــــــه تو را شعر کنم
باید این رخش برانی کــــــــــــــه تو را شعر کنم
تو درونمایه ی اشعار قشنگـــــــــــــــــم شده ای
بهترین هم نفس سینه ی تنگـــــــــــــم شده ای
بنشین تا دل هر آینـــــــــــــــــــــــه خالی بشود
شعر من خواب دل انگیز و خیــــــــــــــــالی بشود
پای چشمان تو خورشید شهــــــــــادت داده است
ماه هم با تو به من عــــــــــرض ارادت داده است
اصـلن از من به شما فاصــــــــــــــــله ها ناچیزند
بخدا آینه ها از تو فقـــــــــــــــــــــــــــط لبریزند
دوستت دارم و انگار خــــــــــــــــــودت می فهمی
پلک بر هم بزند یار خـــــــــــــــــــودت می فهمی
بی قرار تو در این شهر پریشـــــــــــان شده است
پشت مژگان تو محکوم به زنــــــــدان شده است
آه ..... پیغمبر من! معجــــــــــــــزه ای لازم نیست
کشته ی عشق تو عمری است مسلمان شده است
حال من حال غریبی است کــــــــــه در نیمه ی راه
هدف حمله ی گرگان بیابان شــــــــــــــــده است
شمس من دربدر این همــــــــــــــه مولانا نیست
او برای دل من وارد عرفـــــــــــــــــان شده است
مانده ام در حســـــــــــــــــــــــد کور برادرهایم
بعد من قحطی دل قسمت کنعـــــــــان شده است
خوردن سیب فقط علت تبعیـــــــــــــــدم نیست
پشت این قصه گناهی است که کتمان شده است
قرنها می گذرد سیب کــــــــــــــــه خوردم لبخند
سبب طرد من از روضه ی رضــــــــوان شده است
عشق انگیزه ی خوبی است کـــــــــــــه باور بکنی
لای موهای پریشـــــــــــــــان تو پنهان شده است
جابر ترمک
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
احمد البرز
-
دکتر کیوان محب خسروی
نظر 14
مسعود احمدی 24 آذر 1394 20:48
به هواخواهی چشمان شمـــــــــــــــــــا می میرم
بی جهت نیست که از آینـــــــــــــــــه ها دلگیرم
سلام بر استاد عزیزم ترمک بزرگ.
جابر ترمک 25 آذر 1394 14:02
درود و عرض ادب و احترام
سپاس از لطف حضور و حسن نظر ارجمندتان
ممنونم
حسن کریمی 24 آذر 1394 22:39
سروده تی جامع و پر محتوی میباشد
جابر ترمک 25 آذر 1394 14:02
درود و عرض ادب و احترام
سپاس از لطف حضور و حسن نظر ارجمندتان
ممنونم
علیرضا خسروی 25 آذر 1394 16:51
درود بر شما استاد گرامی
جابر ترمک 27 آذر 1394 09:55
درود و عرض ادب بزرگوار
سپاسگزارم
دادا بیلوردی 26 آذر 1394 17:14
درود بر جناب ترمک عزیز
بهره مند شدم از احساس نابتان
جابر ترمک 27 آذر 1394 09:57
استاد دادای ارزشمند
درود و عرض ادب
از لطف و بزرگواری تان ممنونم
محمد جوکار 27 آذر 1394 00:51
درودها بر استاد مهرم جناب ترمک عزیز
غزل مثنوی بسیار زیبا و دلنشینی از احساس سرشارتان خواندم
آفرین ها بر قلم شیوایتان
در پناه حضرت دوست
جابر ترمک 27 آذر 1394 10:45
درود استاد ارجمند جناب جوکار گرامی
سپاس بیکران از لطف شما
عباس یزدی(طوفان) 27 آذر 1394 22:37
سلام بر شما و طبع لطیفتان
آینه پاک و زلال است غبارش ببریم
چهره ء ما بنماید به کارش ببریم
خوبی و زشتی من را بنماید به خودم
هر که آن را شکند جمله قطارش ببریم
بداهه ملهم از شعر پربارتان
رکسانا اعتمادی 28 آذر 1394 14:14
شمس من دربدر این همــــــــــــــه مولانا نیست
او برای دل من وارد عرفـــــــــــــــــان شده است
مانده ام در حســـــــــــــــــــــــد کور برادرهایم
بعد من قحطی دل قسمت کنعـــــــــان شده است
درووووووووووووود بیکران استاد ترمک گرانقدر
و غزل ناب و اصیل را همواره در ردپای قلم شما یافته ام
دست مریزاد همشهری فرهیخته
مانا و نویسا باشید
احسان امیرسالاری 06 دی 1394 14:14
کاش مانند من خستـــــــــــــــه نصیبت می شد
روبرویت همه دیوار ... کــــــــــــــــــه باور بکنی
درودها استاد نیک قلم
واژه ها اسیر دریای ذهنتان هستند واژه واژه در می پراکنید
علی معصومی 21 فروردین 1399 21:02
درود و عرض ادب
◇◇◇♡◇◇◇
زیبا سروده اید
آفرین بر شما
☆☆☆☆☆