بسمه تعالی
هر چه گیسو نرم باشد تاب می گردد زیاد
دل که از غم پر شود خوناب می گردد زیاد
برق منبر می کند خاموش نور قلب را
نور دل در بستر محراب می گردد زیاد
با اراده می شود از روی خواهش ها گذشت
سد که از هم بگسلد سیلاب می گردد زیاد
می گدازد تشنگان را طعمه ی سرد سراب
داغ هر پروانه در مهتاب می گردد زیاد
نیست دریا را هراس از گردش طوفان خشم
موج می ریزد فرو ، گرداب می گردد زیاد
تا توانمندی بگیر از دست ، چون بالا رود
پرتوی خورشید عالمتاب می گردد زیاد
مثل شبنم چشم می گردند هرجا اهل دل
اهل غفلت را همیشه خواب می گردد زیاد
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5
نظر 4
مهدی صادقی مود 04 اسفند 1396 01:25
سلام ادیب بزرگوار جناب دکتر مهدی پور عزیز
جز لذت بردن چیز دیگری ندارد
برق منبر می کند خاموش نور قلب را
نور دل در بستر محراب می گردد زیاد
جواد مهدی پور 07 اسفند 1396 08:33
سلام و عرض ادب و ارادت محضر استاد گرانقدرم جناب صادقی مود عزیز
ممنونم از شاگرد نوازی هایتان
سپاس فراوان از مهرتان
زنده باشید استادم
درود هااااااااااا
حمیدرضا عبدلی 04 اسفند 1396 23:17
با سلام استاد بسیار زیبا
جواد مهدی پور 07 اسفند 1396 08:35
سلام و عرض ادب محضرتان جناب استاد عبدلی گرامی
ممنونم از حضور سبزتان
زنده باشید