اگر دروغ ،صدای مرا تباه کنید
مرا اسیر شب نا امید چاه کنید
به قبر گم شدگی های باد ،باد فنا
صدای جسم مرا ناگهان تباه کنید
دلم برای شما قرن ها ست می سوزد
به قدمت تب این شعرها نگاه کنید
من از صراحت این آفتاب تازه ترم
اگر شهود مرا آفتاب راه کنید
برای این که به ایمان خویش برگردید
نگاه تشنه تان را به سوی ماه کنید
سپر بسازید از برگ های نیلوفر
و از هجوم پروانگان سپاه کنید
پیاده سمت صداهای روبرو بروید
و مهره ها را یک یک فدای شاه کنید
سپس به قعر شب ترد خویش برگردید
شنا میان دل و فطرت و پگاه کنید
یقین بدانید این مرتبه جهنمی اید
اگر نگاهی – حتی – به آن گیاه کنید
مخیرید که از سیب در خدا برسید
و یا چنان که پدر ، عشق را گناه کنید
........................
پدر که رفت چنین گفت : وقت چیدن سیب
پدر که رفت چنین گفت : وقت چیدن سیب
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 10
حسین سپهری (پرواز) 05 آذر 1394 19:40
درود
محسن بیاتیان 05 آذر 1394 22:02
ممنون جناب آقای سپهری عزیز
مسعود احمدی 06 آذر 1394 13:17
محسن بیاتیان 06 آذر 1394 22:52
ممنون جناب اقای احمدی
محمد جوکار 07 آذر 1394 00:08
درودها بر استاد بیاتیان عزیز
غزلی زیبا از احساس سرشارتان خواندم و لذت بردم
قلمتان نویسا و مهرتان مانا
علیرضا خسروی 07 آذر 1394 10:21
مهدی صادقی مود 08 آذر 1394 21:44
درود برشما دوست عزیز
لذت بردم
پیاده سمت صداهای روبرو بروید
و مهره ها را یک یک فدای شاه کنید
نسرین قلندری 09 آذر 1394 23:13
من از صراحت این آفتاب تازه ترم
اگر شهود مرا آفتاب راه کنید
بی نهایت درود قلمتان به شور پر ترنم
محسن بیاتیان 12 آذر 1394 18:57
ممنون ازاظهار لطف دوستان
مجتبی جلالتی 21 فروردین 1399 10:32
باسلام
بسیار زیبا و دلنشین سروده اید
لذت بردم