به نام خدا
«مادر»
آهسته دست را به درب اتاق زد،
آیا به خواب رفته پسر یا هنوز نه؟
چشمان فرو هشتم و از نیمه باز بود،
تا باز هم شاهد سوری دگر شوم،
سوری ز مهربانی مادر به کودکش!
نم نم به دستگیره درب اتاق من،
آمد فشاری و از لابه لای در،
خورشید چهره مادر پدید شد!
من زیر کانه ولی خواب رفته ام،
تا باز هم شاهد نازی شوم از او!
بی تاب و کندگام بیامد کنار من،
پر از هراس سینه که بیدار می شوم!
آخر رسید به نزدیک تخت من،
استاد و خوب نگه کرد چهره ام،
گویی از این نگاه ، جانی دگر گرفت!
دستی دراز کرد و نوازید موی من،
با دست دیگرش پتو را جلو کشید،
آخر ستاند بوسه مهری ز گونه ام،
آهنگ رفتن او آشکار شد،
وین سور مهر به پایان رسید، آه!
گفتم به خویش که کاری بکن پسر،
باشد که چند لحظه دیگر بمانیش!
این گفتم و ز خنده یکباره مادرم،
استاد و در میانه ره میخکوب شد!
گرداند رخ به سوی من و گفت:"ناقلا"!
او رفت و من بماندم و تصویر روی او،
او رفت و من بماندم و تفسیر "ناقلا"!
قاموس ذهن خویش را ورق ورق،
خواندم، نیافتم ولی من برابری،
کاین واژه از خمیره "امید و مهر" بود!
غلامحسین خورشیدی«عارف»
9-8 مرداد 1384
نظر 10
-
-
-
-
-
فرزین خورشیدوند 28 آذر 1394 01:57
درود بر شما دوست عزیز
شعرتان را خواندم
همیشه شاعر باشید
در پناه حق
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
تبسم عبداله زاده
-
زیبا آصفی (آمین)
-
فاطمه عباس زاده(ابدیت)
-
فاطمه حسینی صفت
-
شهریار کاراندیش
نقد 1
غلامحسین خورشیدی 26 آذر 1394 14:53
اصلاح جای ویرگول:
گویی از این نگاه، جانی دگر گرفت!