علی سپهرار

بالش دلخوشی

ارسال شده در تاریخ : 13 فروردین 1395 | شماره ثبت : H942960

یک لطافت مرگ آور...

بالشی پر از باد دلخوشی

و رؤیاهای دوردست

زمانی که ابر و مه

اطراف خانه را میگیرند..

نم نم دیر باور باران

صورت آبله روی شادیها ،

آن سان که خاک خشک

چنان شرحه شرحه ،

تشنه از شماتتِ شرقی ز آسمان..

وان رنگهای گرد که از پلک چشمها ،

از لابلای خواب نیمروز

آن دم که بندیِ مادربزرگها ،

در کوچه میدوند...

پروانه در شتاب و زمان پشت آینه ،

با پشت پا به کودکیِ دوردستها

آبی به وزن تشنگی صدهزار فصح

در بین ما و او..