بِگُشـــا در که یک فقیـــر آمــــد
تشنه و خسته هم اجـــیر آمد
تازه وارد به صیــــد جـــــلّادان
صوت ترنا و یــــا وزیـــر آمـــــد
قلب متروک من خوشــامد گفت
به نوک خنــجری که دیــــر آمد
ترک مـن از پسِ فــرودِ نخست
کــرده و ساعت اخیــــر آمــــد
بی جهت از دلم چو خون دوشید
خاطر کودکش ز شیــر آمــــد
هق هقی دل نمود و لب بر چید
شیر و خون از چه بر ضمیر آمد؟
خنجر از رقص و خوش ادایی کرد،
غمزه ای کــــز دلم فطیر آمـد
آنچنان دور دستــــــۀ خود گشت
کز سَماء و سَمَع صَفیــــر آمد
پایکــــــوبی نمود و ناحق کرد
دل تَرَک خورد و خون کثیر آمد
شهر شریان من دگــر خشکید
پابپا چهرۀ کویـــــــــــــر آمــد
خنجران معوجند و بختت کـــج
آنچه چون شب به رنگِ قیر آمد
ذکر مرگ آنچه زیر لب شنوی
بی شک از هر چه سربزیر آمد
عاشقا سربلنـــد و شـــیدا بــاش
گر چه در زیر پا حصیــر آمد
قصه کوته سرودی از شر بود
آنچه بــر دولت اثیــــــــر آمــد
علی سپهرار
اثیر
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5
نظر 1
علیرضا خسروی 10 اردیبهشت 1395 10:18