علی سپهرار

ساقی درِ شب وا کن !

ارسال شده در تاریخ : 06 شهریور 1396 | شماره ثبت : H945429

ساقی درِ شب وا کن ، مطربْ تو تماشا کُن

بین هیبتِ سازش را ، دیروز وُ تو فـــردا کُن

ما مَملو مهتـــابیم ، ما می زده بیتـــــــــــابیم

گر از سَلَفِ نوحی ؛ کشتی سوی دریا کن !

هنگامۀ تلقین شد ، صد زمــــزمه تدویــن شد

دین یک شبه تدوین شد ، نو بِیعت عیسا کُن

ما هم کم و هم بیشیم ، درویشِ تن خویــشیم

از حَبلِ خدا آویز ، وز شــرطِ اهــــورا کـُــن

امشب گَهِ تمکین نیست ، طوفان که دروغین نیست

زنار ز خود بُگشا ، رجعت ز کلیســـا کُــن

از ظلم و ستم خستهْ ، آراســـــــته با تیغیــم

هان ، ترمۀ پرچم را ، با خونِ خود امضا کُن

ای مردک سر در خم ، هی هی جبلی قم قم

معجونِ طریقت را ، در بـــــادۀ ترسا کُـــن

برپا شو و برپا شو ، شیــــرِ عَلَمِ مـــــا شــو

مرکب به شفق زین کن ، خورشید به بالا کن

کبادۀ آرش را ، سوی صفِ تـــــــــــــورانی

بَرکش ، تو خزر را هم در مُلکِ عَجَم جا کُــن

همیان ز کمر بگشا ، دِرهم ز کَرَم بشمُـــــر

رحمی ز شفقت بر ، ناچاری دلـــــــها کُــن

یا دیده و دل بر بند ، یا لب به سخن بگشـــا

با گفتهً خود آتش ، بر خرمن غوغا کُــــــن

بعد از گذر بلوا ، خرمن تو تسّــــــــلی ده

آن خوشهً باقی را ، با اشک خود ارضا کُن

آنگه سوی منزل رو ، بذری به رَهی افکن

خوابی به غنیمت با ، آن خفتهً زیبا کُــــــن

روزی در باغ تو ، آن بذر شَــــجَرْ گــردد

مرغان که نوا کردند ، تکبیر به طوبا کُــن

در خاتمه مختاری ، راهی تو و رفتــاری

تحریرِ محبت را با لحنِ خود اجرا کن