کودکی دانسته بود خوب و بد هر رنگ را
مرد نادانی ندانست عبرت و نیرنگ را
آبروی هر کسی بر فکر او وابسته است
دوست نادان کی بداند خواری در جنگ را
گر تو همصحبت شوی با مرد نادان با خرد
صحبتش بر هم زند چون شیشه ای بر سنگ را
آنکسی که آبروی اهل دل را می برد
کی بداند جایگاه سرو سیمین رنگ را
گر تو خواهی هر کسی را بر خودت مایل کنی
باید اول پا گزاری گردن خرچنگ را
ناظما جان می دهم در راه دانایی خود
تا به دست آرم کمال راه آن فرهنگ را
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 1
خسرو فیضی 09 فروردین 1399 13:17
. با بهترین درودهایم
. استاد والانگر کلک هنرمندتان زیبا رقم زده است
.