تولد حضرت زهرا س
سحرگه غنچهٔ خندان شکفته
نه غنچه لاله ٔ نعمان شکفته
چو نور از آسمان بارَد ستاره
فرود آید ملائک بی شمـاره
که جبریل امین دارد اشـاره
بر این مولود، خدا دارد نظاره
به خلقت غنچهٔ احسان شکفته
پیام دُرج عصمت را چوگوهر
بها داده به او ، خلـّاق داور
بشأنش راهمی گفته پیمبـر
که دختش راصدا میکرده مادر
سحر سرلوحهٔ پیمان شکفته
بنورش علت معلول خـلقت
بگُلهای جهان داده طراوت
علی راهمسرو بِنت رسالت
قدومش داده برافـلاک زینت
به طوبی شاخه الوان شکفته
بخوانند بلبلان نامش دوباره
به آوازش بود ما را اشاره
به گلشن آمده آن ماهِ پاره
بدرد عاشقان راهست چاره
که کوثر سوره قران شکفته
بگو زهراگلِ بیمثل وهمتــا
شمَیمَش را شده عالم مصّفا
پیمبر بوسه میزد دست اورا
در آن هنگام میفرموده طاها
براین دست، دفتر غفران شکفته
وجودش بی بدیل وپاکُ اطهـر
بعطرش عالمی گشته معـطر
جهانی را نمود ، زهرا مسخّر
که بسته آن دهان را گفته اَبتر
درخشان گوهر ایمـان شکفتـه
حبیب بررای خود اِستادِه محکم
نگارد وصف توای دخُت خاتــم
به نیلی صورتت ای مونس غم
که می جویم مزارت نی نشانم
بدل اندوه بی پایان شکفتــه
حبیب رضایی رازلیقی
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 4
حمیدرضا عبدلی 14 فروردین 1395 04:13
با سلام استاد عزیز خوب سروده اید موفق باشید
حبیب رضایی رازلیقی 15 فروردین 1395 05:19
سلام شاعر علی مقام
جناب عبدلی عزیز
ممنون از مراحم
علیرضا خسروی 14 فروردین 1395 06:37
درود بر شما شاعر فرهیخته
حبیب رضایی رازلیقی 15 فروردین 1395 05:20
سلام
از بنده نوازی شما ممنونم
ازتاییدتان مسرور گشتم