مرا از ابتدای فصل گندم دوست داری
مرا درحد رویا وتوهم دوست داری
میان شهر پرجمعیت قلب بزرگت
مرا هرجا که درخود میشوی گُم دوست داری
کنار پچ پچ خاله زنک های زمانه
مرا در لابلای حرف مردم دوست داری
برای آتشی که در وجودت خانه دارد
مرا مانندروح داغِ هیزم دوست داری
عذابت می دهد حتی صدای باور من
مرا مثل عروسک بی تکلم دوست داری
خودت را خوب مطلق،خوب مطلق ،خوب مطلق
مرا از دنده ی چپ ،جنس دوم دوست داری
#مریم_ناظمی
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 4
محمد جوکار 12 دی 1397 00:08
تبسم کن که من هم با نگاه تو بخندم
مرا مغرور ، اما با تبسم دوست داری ؟... بداهه
درود و مهر و ادب و آفرین بر رقص زیبای قلمتان
علی میرزایی 15 دی 1397 16:36
زیباست و قابل تامل
حسن مصطفایی دهنوی 15 بهمن 1397 22:56
درود بانو ناظمی
زیبا سروده اید
سیلویا اسفندیاری 12 اردیبهشت 1399 21:36
درودتان