(زاده ی ابر)
زاده ی ابر می شود باران
از کدام ابر آسمان بودی؟
بخشی از بودنم شدی بسکه
روی احساس من روان بودی
نیمه ی دل سپرده ترازمن
نیمه ی بی نهایت آرامم
روی تقدیر گنگ و مدهوشم
لحظه ی خوبِ ناگهان بودی
خسته از روزگار آلوده
می شدم از خودم فراری تر
هرکجا گُم که می شدم ،آنجا
در کنارم تو بی گمان بودی
زندگی قصه ی غریبی بود
فصل فصلش عجیب وبی تکرار
تو ولی خواندنی ترین فصل
داغ و جذاب این رُمان بودی
بر مدارت همیشه میچرخد
کهکشانی بنام عاشق ها
سربلندم که سهم دنیای
این منِ گیجِ بی نشان بودی
#مریم_ناظمی
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 3 از 5
نقد 1
رسول مهربان 05 بهمن 1397 01:31
شعر زیبایی سرودید قلمتان همیشه نویسا