در پهنه ی بیابان
.
منظومه ای درذکر مصیبت مولا امام حسین .
.
.
.................................
در دامن ضلالت خو کرده بود خصم
بر پهنه ی بیابان رو کرده بود خشم
درقلب هرزگان بپا مانده تکسوار
باقلب درد مند و بلاهای بی شمار
آنجا میان عر صه ی آن پهندشت خون
در صحنه ی فجیع روانسوزی و جنون
می بیند او که دشمن تد بیر می کند
ایمان به حق نداردتزویر می کند
برمسندخدا و پیمبرنهاده پای
بر منبر شریف هدایت گرفته جای
جنگاوران ملحدبا خیل بی شمار
فوج حرا میان فزونتر ز سی هزار
دلبسته ی مداوم فرمانروای جور
دیوانه ی حکو مت خوف و نظام زور
چندی حریص و بد رگ و شیدای سر وری
جمعی فریب خورده به دنبال نوکری
مشتی سیاهکار که بیراهه می روند
خلقی فریب خورده که بیچاره می شوند
درجلوه ی فسون ریا کار بد منش
درپنجه ی مخوف ستمکار دد منش...
.
آن مرد راست قامت آ زاده ی فکور
داند خدا چه دیده ست در حربگاه جور
مرد ایستاده تنها او را سپاه نیست
جز قبله گاه مقتل او را پناه نیست
از هر کرانه تیغ به رویش فرا رسید
ازهر کناره تیر به سویش فرو دوید
حمله کنند جمعی بر قا مت امام
صدمه برند فوجی بر ساحت خیام
رجاله گان به پیکر او می زنند سنگ
غارتگران به ثروت او آورند چنگ
آوای مرد خسته به آن خصم بود این
آزاد مرد باش نداری اگر چه دین....
از اسب افتاده ست با جسم چاک چاک
سر بر زمین نها ده ست غلطان به روی حاک
دشمن برید را سش انجا کنار رود
هنگام جان سپر دن او تشنه کام بود
اندام او شده ست لگد کوب نا کسان
دیوانه و اراذل بی نام و بی نشان...
.
دست پلید شاخه ی عمرش شکسته بود
گرد ملال بر گل رویش نشسته بود
..
در دل چه داشت پر ده ی تزویر بر درد
در سر چه داشت خانه ی بیدادبر کند
آنجا که از فساد نشاید نشان گرفت
آنجا که نور عدل کران تا کران گرفت
.
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
milad norouzi
-
مهدی ایزدی
-
نجمه کی خا (روشا)
-
سمیه مردیان
نظر 1
علی معصومی 27 اردیبهشت 1399 16:59
☆☆☆☆☆
