ارسال شده در تاریخ : 14 اردیبهشت 1398
| شماره ثبت : H947824
.
صبح که می خندد خور شید
می فشرد قلب مرا دغدغه هایت
بال زند فکر و خیا لم به سرا غت
محو نگر دد زدلم گر دش تصویر
رفتنمان تا همه ی کو چه ی اصلی
بعد خدا حا فظی از جا ده که رفتی
خنده ی شیرینت...
خنده ی اجباری هنگام جدایی
بر دلم البته غمی تلخ می افکند............
نظر 3
ولی اله بایبوردی 18 اردیبهشت 1398 10:20
سلام و درود آقای انصاری عزیز
خندیدن خورشید و بال زدن فکر و خیال صنعت تشخیص زیباست .
ولی اله بایبوردی
علی معصومی 16 فروردین 1399 01:04
☆☆☆☆☆☆☆
خسرو فیضی 21 فروردین 1399 22:11
. با بهترین درودهایم
. استاد سروده ای عالی بود
.