غمی نشسته به عشقم حذر حذر ای یار
درون به دیده بگفتم نظر نظر ای یار
خیال چشم ترت گوی که صد هزار آورد
که از هزاره ی دردی شدم گذر ای یار
تو و شبان به نگاهی ز مجمر محبوب
شبانه از تب دل گوی ره سحر ای یار
غزل نیامده از دل به سمت خانه ی عشق
که خانه ات شده بحرم تو را به دُر ای دوست
حزین به خانه ی عشرت کجا به دل پویید
همین که گفتم و گویی گلی به زر ای یار
سزد ستاره ی عشقت به آسمان از ماه
من از نگاره فروغت شدم خبر ای یار
مرا که از شب دیرین فروع مهر بدیع است
تمام شعر تو مهتر کجا به در ای یار؟
من از قضاوت دل ها نه هرگزم بر دور
که از کرشمه ی معنا شدم به بر ای یار
خزان مرا به تماشا کمینه گه آگاه
که از فراقت عشقت شدم به در ای یار
سیده مریم جعفری
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5
نظر 3
ویکتوریا اسفندیاری 20 آذر 1397 00:30
سیده مریم جعفری 06 دی 1397 03:48
درود بر شما
حسن مصطفایی دهنوی 25 آذر 1397 23:14
درود و سلام
بسیار زیبا بود