من یه نفرینی مطرود از تبار گل سنگم
توی دنیا یه غریبه..واسه تو لکه ننگم
من یه نحسی مدامم توی زیبائی دنیات
مثل کابوس سیاهم واسه آرامش شبهات
شدم عاشقی غریب .گم شدم تو دل دنیا
جاندارم توی قلبت آره موندم تک و تنها
عشق ما رنگ خدا بود دستامون دخیل حاجت
چشامون شوق رهائی دلا جای استجابت
تا که اون مرد سیه دل پاشو تو عشق ما واکرد
من شدم واست یه دشمن ببین اون باتو چه ها کرد
دستاتو دزدیدی ازمن.دست اونوتو می خواستی
اون روزا باور نداشتم که بریدی راستی راستی
ولی غربت ترانم..غزلای عاشقانم
خونه تاریک قلبم گریه های بی بهونم
یه جورای این دلم گفت این توموندی یه حسرت
توئی اون عاشق تنها قصه هات شد پرنفرت
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 9
حسن کریمی 03 بهمن 1394 19:17
ترانه زیبائیست جناب منوچهری موفق باشید
عباس یزدی(طوفان) 04 بهمن 1394 20:05
سلام
درود بر استاد مهر
علیرضا خسروی 05 بهمن 1394 22:16
احسنت استاد گرامی
کرم عرب عامری 07 بهمن 1394 22:30
درود استاد گرامی
مسعود احمدی 07 بهمن 1394 23:48
درود بر شما استاد بیدل عزیز
موسی ظهوری آرام 08 بهمن 1394 04:03
درود استاد بسیار زیبا دست مریزاد
نسرین قلندری 08 بهمن 1394 20:02
بی نهایت درودها استاد گرانقدر
حمیدرضا عبدلی 10 بهمن 1394 13:36
باسلام استاد عزیز عالی موفق باشی
علی معصومی 11 اردیبهشت 1399 19:19
درود ارجمند
☆☆☆☆☆