ای دل من پرده پرگار تو
ای دل من عاشق بیمار تو
ای که زمهرو رخ ابروی ماه
شا م شبم سا یه ا ند وه و آه
ای که زخود در بدرم کرده ائی
با شررت د ین و دلم برده ائی
این لب و چشم سیه ات کرده مست
جان و تنم سوخته ائی هر چه هست
عطر سر زلف تو بیمار کرد
چشمه چشمم همه خو نبار کرد
کام لبت کرده به دامم اسیر
دوری تو کرده مرا مست و پیر
دل چه کنم چون که گرفتار توست
واله و پژمرده د یدار توست
صورت من تابه تنویر توست
چرخ زنان درتک و تد بیر توست
جان من از بودن من سیر شد
بال و پرم سوخت زمین گیر شد
مستی چشمت شده از باده مست
ناوک مژگان تو جانم بخست
آه شبم سوخت سرو پای من
سرخ لبت دشمن زیبای من
کی تن تب دار خریدار داشت
زخم دلم مرحم تیمار داشت
بخت من و دیده تو بسته شد
چشم من از اشک دگر خسته شد
کی تو نگه کرده ائی به زیر پا
حرف سخن گفته لبت از وفا
آه که جانم ز خودم سیر شد
از ستم عشق تو دلگیر شد
ای که رخت ما ه و دلت بی وفا
تیر غمت کرده به جانم جفا
این دل من عاشق شیدای توست
جا ن و تنم خاک ره پای توست
بسکه ز هجران تو گر دیده ام
خون شده این مرد مک د یده ام
من چه کنم چاره من ساز کن
این گره از زند گیم باز کن
راحت من با ش که جا ن منی
پاره ائی از قلب من و این تنی
شهره شهرم بکن از عشق سیر
باش تو صیا د منو من اسیر
تو زمنی من ز تو و ما ز او
مهر من و مهر تو و عشق هو
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 19
سمانه تیموریان (آسمان) 28 اردیبهشت 1394 12:00
تو ز منی من ز تو و ما ز او
سلام بر استاد گرامی
بسیارزیبا و دلنشین سرودید. به به
در پناه او
منوچهر منوچهری(بیدل) 29 اردیبهشت 1394 14:52
سلام بر شما همیشه مدیون محبت شما هستم
نگار حسن زاده 28 اردیبهشت 1394 12:10
شهره شهرم بکن از عشق سیر
باش تو صیا د منو من اسیر
تو زمنی من ز تو و ما ز او
مهر من و مهر تو و عشق هو
سلام و عرض ادب و ارادت و احترام استاد بیدل گرامی
بسیار زیبا بود و هنرمندی باشکوهی از قلم توانمندتون
عالی بود
شاد وسلامت باشید
منوچهر منوچهری(بیدل) 29 اردیبهشت 1394 14:54
خانم حسن زاده همیشه شرمنده لطف شما هستم براستی ممنونم
طارق خراسانی 28 اردیبهشت 1394 12:54
سلام جناب منوچهری عزیز
این مثنوی شیوا و زیبای شما را یکبار برای خودم خواندم و سپس به دوستی عزیز زنگ زدم و با شوق برای ایشان خواندم.
خیلی زیباست و روی این کار عالی باز هم کار کرده و رهایش نکنید حیف است.
ای که زخود در بدرم کرده ای
رحم بر این چشم ترم کرده ای؟!
....
کی نگهی بوده تو را زیر پا؟!
یک سخنی گفته لبت از وفا؟!
در پناه رب العالمین شاد زی استاد گرانمهرم
منوچهر منوچهری(بیدل) 29 اردیبهشت 1394 14:45
استادم از این همه لطف شما ممنونم بروی چشمم شما هم کاری خواستید آزادید انجام دهید
استاد عزیز
طارق خراسانی 28 اردیبهشت 1394 12:56
راستی یادم رفت بگویم اون بیت آخر حکیمانه و شاه بیت این مثنوی ست
تو زمنی من ز تو و ما ز او
مهر من و مهر تو و عشق هو
رضا شیخ فلاح لنگرودی 28 اردیبهشت 1394 14:08
شهره ی شهرم بکن از عشق سیر
باش تو صیاد من و من اسیر
.
سلام بزرگوار
احسنت بر طبع زیبای شما و درود بر شما
مانا باشید عزیز گرامی
منوچهر منوچهری(بیدل) 29 اردیبهشت 1394 14:55
سلام استادم همیشه مدیون محبت های شما هستم
طیبه طه (تهرانیان) 28 اردیبهشت 1394 22:35
سلام و احترام
در ورای هر بیت
در عمق هر کلمه
شوری نهفته از دلی که دریایی از عشق را
دو به دو معنا میکند
یگانگی را در من و تو و ما
به مهر هو
حق الیقین می سازد
سایسته تبارک الله احسن الخالقین است
درودتان باد
منوچهر منوچهری(بیدل) 29 اردیبهشت 1394 14:51
سلام بانو بسیا از لطف شما ممنونم خواهرم
علی اصغر اقتداری 28 اردیبهشت 1394 22:39
درود بر شما
مثنوی فابل تاملی بود
منوچهر منوچهری(بیدل) 29 اردیبهشت 1394 14:50
ممنونم استاد
دادا بیلوردی 29 اردیبهشت 1394 19:34
درود بر جناب بیدل بزرگوار
احساس لطیف و عشق منتهی به خالق جانتان گلباران بارگاه مجلل « هو »
اعظم جعفری 29 اردیبهشت 1394 19:48
سلام و عرضارادت جناب بیدل
دست و قلمتان گلباران
سید محمد میرسلیمانی بافقی 30 اردیبهشت 1394 12:29
درودها استاد منوچهری عزیز
بسیارزیبا و دلارا خواندم .سراسر شور و بالندگی ....ایول
احمد البرز 30 اردیبهشت 1394 20:26
سلام
استاد منوچهری
صدای شعرتان امد
رسا و بلند از بیخ گوش احساس دلمان رد شد
سرخ لبت دشمن زیبای من
کی تن تب دار خریدار داشت
این همه دنیا ز چه بیمار داشت
این همه دشمن ز چه ازار داشت
طعم لبی بود سرای دلی
آه کمی بود ورای دلی
هر چه به سر بود به سر بود و بس
این همه تن بی دردسر بود و بس
آدم انروز پر از روز بود
سینه کجایش غم جانسوز بود |