میان حجله ی یلدا ...
عروسِ سردیِ دنیا...
نشستم گوشه ی دنجی....
کنار سفره ای تنها....
نگاهم بی رمق بی سو....
وغرقِ خلسه ای بی او...
دوفنجان چای و یاد او....
شده افسانه ی دردی....
درون کلبه ی سردی....
هوایی سرد و مِه آلود...
صدای زوزه ی باداست...
وبرفی همچو مروارید به قاب پنجره ریزد...
واین رویای یلدایی ،
زمستانی....و ..ظلمانی...
انار و سیب و آیینه....
وحَوّل حال من بی او....
وشمع و فالی از حافظ....
،،اوقات خوش آن بود که با دوست به سر شد،،
،،باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود،،
#میمــtavallaeeنت
#میمنت_تولایی
@meymanat_Tavallaee
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 3
جواد مهدی پور 03 دی 1396 07:45
سلام و عرض ادب محضرتان بانو تولایی گرامی
زیبا سرودید
لذت بردم
زنده باشید
بهاره میرشفی 04 دی 1396 14:53
زیباست.
فاطمه گودرزی 11 اردیبهشت 1399 22:09