مستم ز بـوی اطلســی و چـلچـراغ هـا
مـــی نوشم عطر یاس خودم را ز باغ ها
مانند بلبلم که قفس خانگاهم است
چـونـان بنفشه ام کـه دلـم راست داغ ها
دل آشنای زخمــــی ِ دشت ِ شقایق است
دارد کسی ز اهل حق از دل سراغ ها؟!
من هم تـرانـه ای بـه نگارم سروده ام
بـــــر خـواندنش مجال نـداد آن کـلاغ ها
بس مدّعـــی ، هزار ِ چمن گفته خویش را
امّا کــــه پـاکـتر ز همـانـهاست زاغ ها
پژواک ِ خسته ی دادا از کــوه خوشتراست
شاید کسی است منتظر آنسوی راغ ها
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 6
حسن مصطفایی دهنوی 12 فروردین 1398 07:47
درود ها
زیبا سرود ه اید
محمد جوکار 13 فروردین 1398 00:23
دل آشنای زخمــــی ِ دشت ِ شقایق است
دارد کسی ز اهل حق از دل سراغ ها؟!
درودها و آفرین ها بر قلم زیبانگارتان
محسن بیاتیان 16 فروردین 1398 03:48
سلام شعر دلنشینی است
آفرین
پیشنهاد
پژواک ِ خسته ی دادا از کــوه خوشتراست
اگر اشکال وزنی اش برطرف شود بهتر به دل می نشیند
یاسر رشیدپور 29 مهر 1398 23:55
درودتان باد
علی معصومی 21 فروردین 1399 13:31
درود ها بر شما
☆☆☆☆☆
نوشیدم از جرعه های نابتان
آفرین
◇◇◇◇◇◇
فاطمه گودرزی 25 فروردین 1399 00:13
درود بر شما