آدم خسته نمی داند درونش چیست
هم آاه می طلب و هم راه
من به گل حسرت می خورم
که همه جا بر سند است
و از خود خجالت که
که در غربت هم در سکوت
باید از لباس راه راه ترسید
باید خود را به ناانی زد
اینجا بساط شمشیر و کاغذ بر پا است
آنچه می نویسم
گویا می ترساند آنها را
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
احمد البرز
-
دکتر کیوان محب خسروی
نظر 1
دادا بیلوردی 03 بهمن 1396 00:53
درود بر حضرتعالی.
از نثر قابل تأملتان متأثر گشتم