با ما بمان تو
ای شقایق صحرای ابگیر
ازبرگ سبز شاخ تو
این دشت عارفان
سّجاده ای کند گشاده
به پهنای این جهان
بگذار تا که علف های
هرزتو
با جان زنیم بیل
جاری کنیم زیر قدمهات رود نیل
نا خوش بُود که تو راپژمُردغمان
ای عطر با شکوه تنت طبله ی زمان
با من مکن "غریب"ی بی حد
بمان بمان
ب_ما_ن
hosseinyousefirazin"gharib"
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 1
محمد جوکار 29 تیر 1396 02:13
درودت باد جناب یوسفی
نیمایی زیبایی از قلم شیوایتان خواندم
رقص قلمت پایدار