شاعران
علی ناصری
دفتر شعر یاد
شعر آهی به کوچه بالانشینان | علی ناصری | شعر ایران

علی ناصری

آهی به کوچه بالانشینان

ارسال شده در تاریخ : 12 بهمن 1396 | شماره ثبت : H945914

نرم وبی صدا
به خیز برف وآه
فرجام یک نفس
یادونگاه
کوچه های بن بست به دیواروحشی
افقهای خنجری
لرز درتن بیمارروز
آه به پنجره های حنجر سوز
دردم بخارآلوده بی کسی
خفته دربرف
تن رنجور یتیمی به عتب
می نوازدسازصامت صوت تب
آه می بارد به سازش کوک ناپیدای پست
درغریوی ،که این منم ،پشت سکوت
می کشم چشمم به دریایی ماه
عمق نقاشی من، وجدا ن سرد وپنجره
آه می سوزد نفس
در پنجه سنگین درد
آه من درکلّه بندان شب بوران وبرف
می کشد دردش به این تصویر حرف
هان منم بالا نشین سرد وبیمارم ودر یادپدر
ناله می بافم به اندام کرخت ونازکمدرپلکانی پشت در
این منم تصویر درد عدل سرگردانتان
درتن دیوار ایامم به نقد خوابتان
این منم بالانشینان ،من؟اسیر حرفها
کلّه بند آه شبگیرم به برف گفتها
آب می گرددهمه بی نقش ها

درشب بالا نشینان گرد کوچه سردویرانم
شاید برفی ام یک آدم برفی
که افتد قاب عکس ،سردوبی روحم
به چتگاهی ،گروهی
درشب شومینه ها، نازک خیالی ها
درگروه سرخوش بالانشینان ها
جام ها سرمی کشند
گوشی این گوشها کر می کنند
من قرار گفته هایم برفی ام
من بگردابم گمانم سردی ام
چهره بیمار هربی دردی ام
درکف این کوچه ام من مرده ی شبگردی ام