منم اون گمشده مثل
یه قایق روی اقیانوس
به دنبال تو می گردم
واسه پایان این کابوس
واسه پهلو گرفتن کاش
یه روزی ساحلم باشی
از این بیهوده پیمودن
تو تنها حاصلم باشی
~~~
واسه این راه طولانی
تو تنها مقصدی شاید
تو رو از بین این موجا
باید پیدا کنم، باید
واسم آغوشتو وا کن
منم محتاج آرامش
تویی اون جون پناهی که
به حد مرگ میخوامش
~~~
واسه این راه گم کرده
تویی زیباترین ساحل
میون درد و خوشبختیم
بدون تنها تویی حائل
بگیر دستامو از دریا
منو توی دلت جا کن
من از سر درگمی خستم
واسم یه راه پیدا کن
بمونم با تو تا زنده ام
تا توی سینه باشه دل
مثل اون قایق کهنه
تو نقاشی لب ساحل
----------------------
95/3/18
محسن وحدتی
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
محمد مولوی 05 فروردین 1400 00:20