بهترین بهانه !
بیا به خلوت شبهای غمگنانه ی من
تو ای پرنده که رفتی از آشیانه ی من
بیا که باتو بگویم حدیث درد فراق
که بانگ عشق بلند ست از ترانه ی من
درخت خشک ستمدیده ی غمم بی تو
دراین خزان ؛ که فرو پژمردجوانه ی من
نشان غصه زِ آفاق هستی ام پیداست
از این سیاهی شبهای غمگنانه ی من
چگونه غرقه نگردم به قعر چشمانت
که تشنه ی توام ای بحر بیکرانه ی من
ببر به گلشن مویت مرا شبی همه شب
تو ای شکوفه ی زیبای پر فسانه ی من
چه جای غربت و نالیدن از غریبی ها
اگر که یک نفس آیی شبی به خانه ی من
به هر بهانه که باشد بهانه می گیری
بهانه گیر شو ؛ ای بهترین بهانه ی من
به زیر منت زلف تو عمر معنی یافت
از آن شبی که فرو ریخت روی شانه ی من
زبان مرغ سحر می شود از این پس لال
اگر که بشنود این ناله ی شبانه ی من
چگونه میل سرودن کنم که چشم تو است
همیشه ناب تر از شعر عاشقانه ی من
جوانی شفق است اینکه حلقه بسته چواشک
درون آیینه ی رنج جاودانه ی من
غزل _ مجید شفق
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
تبسم عبداله زاده
-
زیبا آصفی (آمین)
-
فاطمه عباس زاده(ابدیت)
-
فاطمه حسینی صفت
-
شهریار کاراندیش
