سرو شیراز !
ای ناله ی محزون من ؛ سازی مگر تو
در پرده ها ؛ گلبانگ آوازی مگر تو
خورشید من بنشین دمی تا با تو گویم
در آسمان ها ؛ بال پروازی مگر تو
آوای تو در گوش من نجوای عشق است
ای مرغ خوشخوان ؛ نغمه پردازی مگرتو
ای واژه واژه دشت زیبای شکوفه
رنگین غزل های پر اعجازی مگر تو
از تو بسازم شعر رنگینی چو حافظ
شاخ نباتم سرو شیرازی مگر تو
با آرزو می آیم و می گویم از عشق
زیبایی و عطر گلِ نازی مگر تو
ای مهربانتر از شکوه باد و باران
چون آسمانِ روشن بازی مگر تو
از راز پنهانی دلم می سوزد ای دوست
سوز و گداز عشقی و رازی مگر تو
شورِ جنون من سر انجامی ندارد
سُودای بی پایان ؛ سر آغازی مگر تو
رنگ شفق همچون غروب زعفرانی ست
نا مهربانم آتش اندازی مگر تو
شاعر : مجید شفق
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5