تو سلاله ی گلهایی !
زچشم روشن تو آفتاب می بارد
ز ساق یاس تنت پیچ و تاب می بارد
سرم به سینه بنه تا دمی بیاسایم
ز باغ سینه ی تو عطر خواب می بارد
دلم قرار نگیرد به پیش چشمانت
از این دو آینه تا اضطراب می بارد
فتاده آتش عشقت به پنبه زار دلم
زدشت سینه ی من التهاب می بارد
ربود دل به خرام و کرشمه ای از من
لطافتی که از آن ماهتاب می بارد
تو از سُلاله ی گلهای سرخ خوش بویی
که از نهال وجودت گلاب می بارد
مگر به سرو قدت داده بُستانبان شهد
که از خرامش تو شعر ناب می بارد
ز ساغر دهنت جرعه ای بنوشانم
که از لبان تو سُکرِ شراب می بارد
شبم ز برق نگاهت ستاره باران شد
کز آن دو دو دیده ی روشن شهاب می بارد
تو جوی زمزم شعری، تو باغ رؤیایی
چنین که از لب تو شهد ناب می بارد
غروب گشت و به یاد تو چشم های شفق
دوباره از سرِ غم چون سحاب می بارد
غزل جدید از مجید شفق
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 2
حسن مصطفایی دهنوی 13 بهمن 1398 22:42
درود ها استاد
بسیار زیبا و دلنشین سروده اید
سربلند باشید
خسرو فیضی 21 فروردین 1399 12:53
. درود
. استاد عالی بود
.