3 Stars

نهان دان

ارسال شده در تاریخ : 30 اردیبهشت 1397 | شماره ثبت : H946277

نهان دان



برای نشستن بین تو
و پنجره ی هواپیما
آن روز دیر می آید
روزی که خودم را در چمدان جا گذاشته باشم
و تنها چشم هایش
مثل جفتی تیله
در هوا...
با این که خاطره های دور
پر ابر تر اند
هنوز چتر گیسوانت را
کنار می زنی
انگار فراموش کرده باشی
این راه
آن قدرها هم بلند نبود
حتی آن یک جفت تیله که هنوز پیداست
پیداست نرسیده اند
سال ها
چمدانت را می بندی تا بدانی
کدام فصل از پشت پنجره رفت
چه دور مانده ایم از آن که پا به سمت خودش می گذاشت
و شاید این صفحه را
بر شکیل ترین شکل
مچاله کرده ...
کاش پیش از ورود به لباس ها
حواسمان را به یکدیگر
پرت نمی کردیم
دست ها را آنقدر دور نمی گذاشتیم
که هنگام رفتن
درها با دهانی از شگفتی
باز مانده باشد
می دانم با چشم های بسته
لبخندی را حدس می زنی
که پیش پیش در چمدان جا گذاشتم

شاعر از شما تقاضای نقد دارد

تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5
ارسال ایمیل
کاربرانی که این شعر را خواندند
این شعر را 157 نفر 227 بار خواندند
حبیب اله نبی اللهی (01 /03/ 1397)   | حمید(کوروش) رفیعی راد (01 /03/ 1397)   | صدرالدین انصاری زاده (03 /03/ 1397)   | علی معصومی (20 /01/ 1399)   | محمد مولوی (09 /04/ 1399)   |

رای برای این شعر
علی معصومی (20 /01/ 1399)  
تعداد آرا :1


نظر 3

تنها اعضا میتوانند نظر بدهند.

سریال خاتون قسمت6
سریال خاتون قسمت 6
تبلیغات فرهنگی
تو را به هیچ زبانی
ورود به بخش اعضا

تولد اعضا