سه گاه

ارسال شده در تاریخ : 11 خرداد 1397 | شماره ثبت : H946316

حالا
در قفس مکعب منچ نشسته ام
و مثل یک بلبل
به این فکر می کنم که زندگی
بالا و
.
.
.
پایین دارد
این آخرین راه حل است برای انسانی که
فردایش را کلاغ ها
پشت تاریکی بال زمزمه می کنند
و باد
این که درخت خشکیده
همان استخوان درخت است
یا درخت
از ابتدا استخوان بود
تفاوت تفسیرهای چندین و چند برگ در تاریخ است
و تاریک
و اصولاً
حرکت دورانی یک خفاش به دور خودش
هنوز به طور رسمی گزارش نشده است
حدود میلیون ها حرفی که در این مورد رسم کرده اند
هنوز از دامنه ی کهکشان این سوتر نیست
می شود به اسب گفت
پرواز کن ای اسب
تا در اسطوره ی ملل به جایگاه بلندی برسی
اما چرا
علف های برف گرفته ی آسمان مگر چه برتری
به خاطرات مدفوق شده دارند؟!
حالا
که در قفس مکعب منچ نشسته ام
و مثل یک بلبل
به این فکر می کنم که زندگی
بالا و
.
.
.
پایین دارد
نباید به این فکر کنم که
تو در سامسونت مشکی ات چه حمل می کردی
ای مار
سامسونتی آنقدر بلند
که فقط صورتت پیدا بود
شب نامه ها
نامه هایی از شب به نوع بشر
روز را
مثل کامیون های ارتشی وارونه کنید
و پشت آن پناه بگیرید
با بطری های الکل
که اکنون بمب شیشه ای آتش زاست
و چراغ هدایت
راستی شما صادق هدایت می خوانید
می دانید
داستان «سگ ولگرد»
در مورد سگی ست که هرگز ولگرد نبود
بلکه هادی صداقت؛
ویراستار محجور
او را به طور پنهان وارونه کرده بود
درست مثل آبشاری
که شیوه ی ریختنش را
نه مکعب منچ
نه جاذبه ی زمین تعیین می کند
میل میل شماست
من از میان میله های قفس
فقط
«1» آورده ام
یعنی قفسی که
فقط میله است
این را به آدرس نه داد کام من میل کنید
به حساب من
خدا می داند
طوری که او می رقصید
بر چرخ و فلک شانه اش
انگشت های من می ترسیدند
که بنشینند
شب بود
آن قدر که میان پنجه
و قطرات خون «شین»
با تخت دلهره آور «ب»
اتحاد ابدی باشد
شب بود
و چراغ ها بالابلند
که ناگهان
.
.
.
دوباره به زمین خوردیم
انگار که مثل گلی با سه گام بعد
در توپ بسکتبال نشسته بودیم
شب بود
و چراغ ها بالابلند