بردیا امین افشار

باران

ارسال شده در تاریخ : 30 خرداد 1397 | شماره ثبت : H946382

خشکیده است زمین ، ببار
تَر کن ، تنِ شکوفه ها را باران
بگذار رشد کنند جوانه ها
بپیچد در صحرا ، عطر زعفران

می چکد در دلِ رود
دانه دانه ، اشکهای بچه ماهی
نمی شود ماند ساکت
نمی شود ، بر نَکشید آهی

ریخته است بر پای دیوار
بوسه های خشک و تَرَک خوردۀ خاک
نمی رود ساقه های اقاقی به آسمان
نمی رسد قد درخت سرو به افلاک

ببار باران ، بریز خشم را
بر چهرۀ غدار خشکسالی
ببار تا بشکفد غنچۀ لاله
شود رها ، از این فصل تو خالی

کاش می گرفت ابر روی خورشید را
می شد آسمان زندگی تیره و تار
می خروشید تندر و می زد برق
می کرد زمین ، با بارش عشق افطار

کاش تَر می شد تن زمان از اشک
باران میزد بر کویرِ دیوارها
می نشست چون شبنم بر تنِ سحر
کاش می شُست ، سایه ها را بارها