بردیا امین افشار

تو

ارسال شده در تاریخ : 08 آبان 1397 | شماره ثبت : H946833

تا که تکانم دهی
چشم گشایم ز فُراغت
آه برکشم ز درون
با هلهله آیم به سراغت

چو خواند صدای تو مرا
سوگند به آن رود روان
عشقت بشکفد در سینه ام
برچیند از دلم ، تاب و توان

گر وزد امواج نگاهت
نیمه شب با تو در یک حس عمیق
بر ببندم هر دو چشم بر ماه
در ژرفای دو چشمت ، گردم غریق

تا قدم گذاری بر راه
به سوی فردا ، شوی چون باد وزان
سایه ات گردم به همراه
نهم قدم بر پائیز ، بر برگهای خزان

وایِ آن روز ، که بشکند این رویا
برون افکنی و نکنی مرا دیگر یاد
بشویم با اشک چشمها را
از سوز درون برکشم فریاد

بغض بپیچد در گلویم
نتوانم که بخوانم عاشقانه برای تو آواز
منبعد ، ننشینم بر روی انگشتت
کنم با پری شکسته ، از کنارت پرواز

آسمان را کشم به آتش و خون
بیدار کنم فلک را از خواب گران
ابر را بر کشم بر خورشید
ببارم از آن بالا ، چون باران

صحرا را کُنم ، آکنده از خود
تا تو آیی و بریزی مرا در مَشک
آن لحظه که یاد کنی از من
روان شوم از گونه ات ، در اشک