3 Stars

معلم

ارسال شده در تاریخ : 12 اردیبهشت 1398 | شماره ثبت : H947806


اولین استاد هستی خالق است
آن خدای دانه ها را فالق است
می شکافد صبح و دانه، هسته را
می گشاید قفل های بسته را
حمد و تسبیحش زبان کائنات
حکم او شالوده ی مرگ و حیات
هرچه گوید شو، شود فوری وجود
با تواضع می کند نزدش سجود
گفت آدم را که باشد جانشین
تا شود خالص ز  ناخالص مبین
بهر ارشاد بشر آمد رسل
هر یکی زیبا تر از گلبرگ گل
آدم و موسی و عیسی، مصطفی
بنده های صالح و نور خدا
هر یکی مأمور فرمان حکیم
عاشق و دلداده ی رب حلیم
خاتم آنها رسول رحمت است
گفته هایش نور ایمان، حکمت است
بعد از آن آمد امامان متین
آن ستون‌های بلند حفظ دین
اولین آن بُوَد نور جنان
شاه مردان و امیر مؤمنان
بعد از او آمد امامان دگر
هر یکی زیباتر از قرص قمر
آن قمرهای منیر راه دین
حاکمان مطلق روی زمین
آن شفیعیان خداوند رحیم
دشمن آنان چو شیطان رجیم
آیه های روشن قرآن ما
درب های قلعه ی سلطان ما
گر کَسی خواهد رود سوی کریم
باید اول کوبد آن درب سلیم
هر که گوید شرک باشد این عمل
منطقش باشد همانند جمل
مردمانی از همین نسل بشر
که خدا دارد به آنها یک نظر
در پی اصلاح کار مردمند
با سلاح علم و دین و وعظ و پند
در جهان هر کَس که عاشق می شود
همچو گلهای شقایق می شود
می نشیند در میان بحر جان
چون معلم، باخدا و نکته دان
گفت احمد آن رسول نازنین
من معلم آمدم روی زمین
هر که آموزد تو را حرفی، سزاست
بنده اش گردی، کلام مرتضاست
ای معلم جان ما، در دست توست
آدمیّت با نجابت هست توست
زیر دستت بوعلی سینا شده
کور؛ با تعلیم تو بینا شده
ای چراغ رهنمای دین وعلم
ای تو الگوی نجات و صبر و حلم
همچو شمعی سوختی و ساختی
بر سیاهی، همچو نوری تاختی
جان ما روشن ز زحمتهای توست
خانه ی نادانی از علم تو سست
رتبه ات بالاتر از کوه و سما
ای تو درمان جهالت، ای هما
ای قوام استخوان و ریشه ام
ای مربیِّ همه اندیشه ام
خرّمیِّ سرزمین جان ز تو
گشته از علمت، وجودم سبز و نو
زندگی را تو به ما آموختی
شمع گشتی و سراسر سوختی
ای معلّم؛ احترامت واجب است
 همچو خضری آستانت حاجب است
جان "ناظر" گشته با مهرت عجین
تا ابد مدیون خوبانم؛ همین
سروده علی رضایی پورمشیزی تخلص ناظر

شاعر از شما تقاضای نقد دارد

تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
ارسال ایمیل
کاربرانی که این شعر را خواندند
این شعر را 152 نفر 211 بار خواندند
علی رضایی پور مشیزی (13 /02/ 1398)   | مرتضی برخورداری (15 /02/ 1398)   | خسرو فیضی (10 /01/ 1399)   | محمد مولوی (21 /02/ 1400)   |

رای برای این شعر
خسرو فیضی (10 /01/ 1399)  محمد مولوی (21 /02/ 1400)  
تعداد آرا :2


نظر 4

  • علی رضایی پور مشیزی   14 اردیبهشت 1398 09:09

    سلام
    عذر خواهی می کنم به دلیل اشکال تایپی یکی از مصراع شعر
    آن شفیعان خداوند رحیم

  • مرتضی برخورداری   15 اردیبهشت 1398 07:22

    احسنت به شاعر عزیز و گرانقدر rose rose rose rose

  • خسرو فیضی   21 فروردین 1399 22:15

    . با بهترین درودهایم
    . استاد سروده ای عالی بود
    . rose rose rose rose

تنها اعضا میتوانند نظر بدهند.

سریال خاتون قسمت6
سریال خاتون قسمت 6
تبلیغات فرهنگی
تو را به هیچ زبانی
بازدید ویژه
ورود به بخش اعضا

تولد اعضا