با دست بازو دلی خوش نیوش اَرکُنی خوش است
ایمان تِمام دار و ُ بیاموز/ [دل گِروُ] شَوی ،خوش است
بازار را فروگذار، / رُو / هِجر ِعاشقانه شُو ،
تدبیر هر کس و ناکس شدن، چه_ بی اَمان خوش است !
من/ناگزیرِ هستیِ یک مُلک ِ مآلکانه ندان!
اُحواله هَر نَشد وُ نآشدن ،نِمی شُدن ، خوش است
***
با دست بازو دلی خوش
نیوش
اَرکُنی /
خوش است
ایمان تمام دار و ُ بیاموز/[دل گِروُ] شَوی ،خوش است
بازار را فروگذار، / رُو / هِجر ِعاشقانه شُو ،
تدبیر هر کس و ناکس شدن، چه؟ ، بی اَمان خوش است !
من/
ناگزیرِ هستیِ یک مُلک ِ مآلکانه ندان!
اُحواله هَر نَشد وُ نآشدن ،نِمی شُدن ، خوش است
شعری از پژمان 09/08/1398
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
خسرو فیضی 21 فروردین 1399 12:51
. درود
. استاد عالی بود
.