پژمان خلیلی

: فریفت

ارسال شده در تاریخ : 27 بهمن 1398 | شماره ثبت : H948522

نام شعر: فریفت
;سروده 28/10/1398 از پژمان

شب را آوانگارد به هیاهو بدل می نمود
من با جَرمیل انرژی می شکافتیم
توقع با دستان اِسمَعیل وَ تنِ هانیل غُسل می نوشید
ظَهلیل وُ عزرایل وُ عزرا وُ شموئِل
با فِغان می سرودند
هی می سروداند ،
خورشید مرده بود وُ وَخورشید مرده بود
خدا درخت کاج را آب یاری می نمود
وَ آسمان / راگول را به سینه ایِ چاک خورده ی جبرئیل قسمت می داد
زمین ، !
خورشید مرده بودو خورشید مرده بودُ
وَ همی زمان
مکان مرده بودو ُمکان مرده بود
لایه هایی در خود تنیدگان،شاهد می نمود

آدم در مسیر خوب سُر می خورد
آدم برفی وَ هویج وفریب ناگهان فَریده شد
و ما هنوز خوب می پیمودیم وَ با هم می خواندیم
خورشید مرده بودو ُخورشید مرده بود وُ خورشید مرده بود