شاعران
حسن مصطفایی دهنوی
دفتر شعر دیوان اشعار حسن مصطفایی دهنوی
شعر وارث پیغمبر(ص) | حسن مصطفایی دهنوی | شعر ایران

حسن مصطفایی دهنوی

امتیاز اعضا:

وارث پیغمبر(ص)

ارسال شده در تاریخ : 19 شهریور 1397 | شماره ثبت : H946620

« وارث پیغمبر(ص) »

ای گروه شیعیان من فطرتم ، بیدار شد

بر حسین(ع) اندر شهادت، واقف اسرار شد

آه از وقتی که خلق کوفه می کُشتن حسین(ع)

زین5 مصیبت،هر مسلمان چشم او خونبار شد

در زمین کربلا ، از آن سپاه کوفیان

ظلم بی حد بر حسین(ع) و عترت اطهار6 شد

هرکه با اهدای جان در کربلا ،خود را ستود

ثابتـس نامـش به دنیا، شخص نیکو کار شد

صحبت از پیرایه سازی صحنه سازی نیست،نیست

این هنر در کربلا ، از آن حسین(ع) اظهار شد

مذهب اسلام را ، آشفته کردن کوفیان

اینچنین آشفتگی ، از مردم بدکار شد

کوفیان و شامیان ، دست علمدارش زدن

گر چه او در رزم ، گرم کوشش بسیار شد

دست عباسش جدا شد ، از جفای کوفیان

این جفا و جور از آن ، مردم بدکار شد

حضرت عباس(ع) را دستش جدا کردن اگر

با دگر دستش به صولت ،گرم در پیکار شد

شیـر چون شیـرس ، نـمی شاید که شیـر

سـر به تسلیم ، هـزاران روبه2 مکّار شد

اصغر شش ماهه را ، تیـرش زدن آن کوفیان

او چه جرمی داشت،‌صیدِ خلق بد رفتار شد

قاسم داماد را ، دورش گرفتن آن سپاه

تا که پامال آن ، زِ سُم اسبِ آن اشرار شد

شد شهید آن اکبرش ، از ظلم و جور کافران

تا به میدان آمد از بهـر پدر ، او یار شد

دیگر اصحاب حسینی ، چون علی اکبر همه

جسمشان چون طعمه بر شمشیر آن تاتار3 شد

جان من نام حسین(ع) و کربلا راه حق است

راه دیگر غیر از این ره ،شیوه ی کفار شد

داد از آن قوم جفاکار ، یزیدی طبع خو

دین اسلامی به صلحس، صلحشان پیکار شد

آخر آن گم گشتگان وادی کرب و بلا

در طواف کعبه بُد ، احرامشان زنّار4 شد

داد از آن دَم کز سپاه کوفی و شامی تمام

دشت و صحرا پُـر از آن قوم ستم کردار شد

یک نفرشان زآن میان آن کعبه حق را شناخت

حُر که با آن هوش فطری، فطرتش هشیار شد

حُر که با احرام توبه ،در بـرِ آن کعبه رفت

حُر شهید کعبه شد ، بر جنگ آن کفار شد

حُر که با حکم یزید،آمد به جنگ آن حسین(ع)

با حسین(ع) آن صلح بود،بر یزید انکار شد

پور حُر می بود و مصعب همرهان حُر شدن

فکرشان با فکر حُر، در حق شناسی یار شد

حامی پیغمبر(ص) دین بشر باشد حسین(ع)

دین پیغمبر(ص) نصیبِ ملت هشیار شد

وارثِ میراث ختم المرسلین است آن حسین(ع)

دین پیغمبر(ص) در آنجا ،ختم بر این کار شد

جای آن دارد که خون بارد ، ز دشت کربلا

چون حسین اندر میان دشت خون،بی یار شد

چون حسین ازضرب تیغ از اسب خود آمد فرود

ظهور عاشورا یقین ، خورشید عالم تار شد

آن حسینی را که گفتم: وارث پیغمبر است

آن حسین(ع) از علم دین بُد5، واقف اسرار شد

آتش اندر خیمه ی زین العباد(ع) افروختن

کز شرار آتشـش، زین العباد(ع) افگار شد

شمر دون در خیمه ی آل علی(ع) آتش بـزد

خیمه ی آل علی(ع) بر باد از آن غدّار2 شد

کی مسلمان بر مسلمان، اینچنین ظلمی کند

آل پیغمبر(ص) اسیر دست آن کفّار شد

ظلم بی حد شد به اصحاب حسین(ع) و عترتش

عترت طاها ، اسیر شمر بد کردار شد

هر که ظلمی بر حسین و اهل و اولادش نمود

از مکافاتـش یقین، وارد به قعر نار3 شد

هر کسی ظلمی نمود و هر کسی ظلمی کشید

ظلم کش چون گُل شد و آن ظلم بنما خار شد

قائم آل علی(ع) بر حق بُد و بر حق شتافت

این شعار از آن حسینـس، آنکه بر حق یار شد

دیدی آخر از جفا کاری آن شمر و یزید

بر حسین(ع) آن ظلم آنها ، مطلع دستار شد

آخر ای نامردمان تقصیرش از اول چه بود

آنکه بـر دوش پیمبر(ص) ، قابلیت دار شد

آن فراتی را که حق ، از بهر مخلوق آفرید

بر سکینه بستن آنها ، کز عطش4 بیمار شد

داد از آن وقتی که این دین، در زمین کربلا

صحنه و اسباب شیادانِ5 بد رفتار شد

دین وسیله شد ، برای شامیان و کوفیان

ورنه بی دین کی تواند،بر حسین(ع) قهّار6 شد

هر که نگرائید به دین ،یا معنی دین را ندید

در میان اهل دین، چون گرگِ آدم خوار شد

هر که بر دین مبین حق ، ره توفیق یافت

سینه اش گنجینه ی ، اسرار هر اسرار شد

هر زبان بر ذکر دین و ذکر حق ،گویا شود

در میان خلق عالم ، ‌ مرکز گفتار شد

هرکه در راه حسین ازجان وسر بگذشت ورفت

راه حق رفت و زِ خواب غفلت آن بیدار شد

روز اول در عربهـا ، دین حق ثابت نـبود

از محمد(ص) ثابت و اندر عرب بسیار شد

ای حسن،دین را نگهبان باش تا شاید حسین(ع)

در قیامت نزد حق ، بهرت تواند یار شد

٭٭٭

5- از این 6- فرزندان پاک و معصوم

1- حمله- هیبت 2- روباه 3- قوم مغول 4- لباس زرتشتیان 5- بود

1- مجروح 2- پیمان شکن – خیانت کننده 3- دوزخ 4- تشنه شدن 5- مکاران 6-چیره شونده