« قتیل راه خداوند »
بزرگ معنوی قتل آن حسین (ع) این است
قتیل راه خداوند و راه این دین است
شهادتـی که برای خدا و امـر خداست
شهادتـش به یقین با وقار و تمکین3 است
کسی که بار حقیقت برد ، مگو سهل است
چرا که بار حقیقت،بزرگ چو سنگ سنگین است
مرام4 فعل حسین (ع) از برای حق می بود
از آن قدیم و از آن روزگار پیشین است
هر آنکه فعل حسینی (ع) شنید و همت آن
به مثل ابـر بهاری ، زِ چشم گریین است
برادرا به حقیقت نگر به کار حسین (ع)
زِ علم معنویت ، بنگرش چه شیرین است
هزار خون که به ناحق ، چنانکه ریخته شد
نه چونکه خون حسینی گلاب ومُشکین5 است
کسی که ذکر مصیبت، نوشت بهر حسین(ع)
نشانه ای زِ حقیقت نوشت و حق بین است
خوشا کسی که بر خرمنگه6 حسینی(ع) بود
به دور خرمن معنا ،چه خوشه برچین است
هر آنکه بر سر آن تربت7 حسین (ع) آمد
به پای علم هدایت ، برای تمرین است
کسی که غیر ره حق ، رهی دیگر پوید
مدار زندگی اش تلخ و زشت و چرکین است
از آن خشم به قیامت، که قاتلان حسین (ع)
زِ فیض رحمت حق،دور هست وغمگین است
کسی که ذکر مصیبت، بخواند بهر حسین(ع)
یقین بُوَد به قیامت، خداش خوش بین است
زِ پارسایی دل زنده ، نکته ای بـشنو
از آنکه نکته حرفش ، به رسم شاهین است
حسن بگو زِ حقیقت و فعل کار حسین (ع)
که رسم حرف حقیقت ،زِ رسم آیین است
٭٭٭
3- اطاعت- توانایی 4- مسلک 5- بوی مُشک دارد 6- جای کوفتن خرمن 7-خاک
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5