« درخت طیبه »
هر کس درخت طیبه2 ، ناید به باورش
قرآن بنه ، برادر من در برابرش
بر گو درخت طیبه را آن خدا بگفت:
دین محمد (ص) است و زهرای اطهرش
پیغمبر جهان که به نام درخت گفت:
اعمال صالح است، زِ اصحاب و یاورش
پیغمبر آن درخت که بـر امتش بگفت:
در امتـش فـزون شده ، آن نام اطهرش
یارب درخت طیبه ای را که گفته ای
کی می رسم ، به پای درخت تناورش3
هر کس به گفته های پیمبر عمل کند
گردد شفیع وی ، به قیامت پیمبرش
یاران درخت طیبه را آن علی (ع) نمود
بر اهل دین ، زِ قول صحیح پیمبرش
یاران حسین(ع) فاطمه(س) گشته شهید حق
گردد شفیع امت ، جد مطهرش
یاران بهشت و جنت رضوان و خلد حور4
با جان خریده اند ، حسین(ع) و برادرش
نام درخت طیبه است قرآن،بخوان و ببین
در خط آن نوشت خداوند خلاق داورش
اصلش در این زمین بُوَد و فراش آسمان
فیضی به ما رساند ، زآن برگ و از برش
خوش باشد آن زمان که ببینم با وقار5
بنشسته ایم سایه ی سرو و صنوبرش
از آن درخت طیبه ، بتوان که میوه خورد
آنکس که نفس کُشت و گردد دلاورش
یاران درخت طیبه و حُسن عاقبت
باشد نصیب آنکه ، نـباشد جفا گرش
در مُلک آسمان و زمین آن درخت هست
نـتوان بـبیند آنکه بگردد ستمگرش
کور است چشم آنکه بگوید درخت کو
گویم ببین به صفحه ی قرآن تو مصدرش6
رحمت بر آن کسی که به من همرهی کند
معنای طرح من ، عمل آرَد سراسرش
اما هزار حیف ، که هر فرد با خداست
ظلمی چو آسمان و زمین شد به خاطرش
شعر حسن ، به طبع مسلمان نکو بُوَد
صد آفرین به طبعش و دست هنرورش
٭٭٭
2- پاک- خالص 3- تنومند - قوی 4 - بهشت زنان زیبا 5 - بردباری- بزرگواری 6- اصل و بنیاد- منشأ
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5